Zawgyi
"တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လြမ္းေနတာလား.....''
ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ေနရင္းမွ ျဗဳန္းခနဲ ဝမ္ရိေပၚ ရဲ႕အသံေၾကာင့္လန္႔သြားၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ခႏၶာကိုယ္ေလးက တုန္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လယ္သာ ဂ်ာကင္ အနက္ေရာင္ကို ေအာက္ခံ အက်ႌ အမဲႏွင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အမဲေရာင္ကို ဝတ္ထားတဲ့သူက ဝါက်င့္က်င့္ မီးေရာင္ျပျပေအာက္မွာ တစ္ကိုယ္လံုး နက္ေစ႔ြကာ ျဖဴဝင္းသည့္ အသားအရည္ေၾကာင့္ ထည္ဝါေသာ ေခ်ာေမြ႔ျခင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုလြန္းသည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေ႐ွ႕ကို ျပန္လွည့္လိုက္ကာ.....
"ေကာေကာ ကို လြမ္းလို႔.....''
ေျပာၿပီး မ်က္ရည္ေလးေတြ ေဝ့တက္လာတဲ့ မ်က္ဝန္းေလးကို ဝမ္ရိေပၚ ဂ႐ုဏာ သက္သလို ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"မင္းကိုကိုယ္ ေျပာစရာ႐ွိတယ္.... ''
"ခင္ဗ်ား ဘာေျပာမွာလဲ....''
သူက ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး....
"မင္းနဲ႔ငါ မနက္ျဖန္ Church မွာ လက္ထပ္မယ္.....''
သူ႔စကားေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဝမ္းမသာမိပါ။
ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို မဲ့လိုက္မိသည္။
သူဒီလို ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ဝမ္းသာအားရ ခုန္ေပါက္သြားမယ္လို႔ ထင္ေနလို႔လား....
"မင္းအတြက္ လက္ထပ္ဆြဲႀကိဳးေပါ့ ကိုယ္ဝယ္လာခဲ့တယ္.....''
သူပဲဆက္ေျပာၿပီး ဂ်ာကင္အိပ္ထဲမွ တစ္စံုတစ္ခု ကို ထုတ္ယူသည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ လွည့္မၾကည့္ခဲ့ပါ.....
မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြ ေဝ့တက္လာတာ ဝမ္းသာလို႔မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။
သူဂ႐ုစိုက္တာထက္ သူ႔ရဲ႕ရင့္သီးတဲ့ အျပံဳးေတြ စကာလံုးေတြက ရင္ထဲမွာ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီးသားျဖစ္သည္။
"ဒီဘက္လွည့္ ကိုယ္ဆြဲေပးမယ္.....''
လွည့္လိုက္ေတာ့ အလင္းေရာင္ထဲမွာ လက္ခနဲ ျဖစ္သြားသည့္ အျဖဴ ေရာင္ေလးကိုလည္း ျမင္ရသည္။
