Zawgyi
"ခြပ္!....''
ခပ္ျပင္းျပင္း လက္သီးတစ္ခ်က္က သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ က်ေရာက္လာၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုလည္ထြက္သြားခဲ့သည္။
"ခြပ္!.....''
ေနာက္ထပ္ တစ္ခ်က္... သူမေ႐ွာင္မိဘူး...
"ခြပ္!.....''
"ဖန္ရိိေကာ ေတာ္ေတာ့ လြန္မယ္!....''
က်န္းဟန္ ရဲ႕ တားျမစ္သံႏွင့္အတူ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ဘာလက္သီးခ်က္မွ ထပ္မံ၍ က်ေရာက္မလာေတာ့ပါ။
လက္သီးခ်က္ေတြက်ေရာက္မလာေပမယ့္ သူ႔ပါးျပင္တစ္ေလ်ွာက္အတိုင္းအဆမဲ့စြာ က်ဆင္းလာတဲ့မ်က္ရည္ပူေတြကိုေတာ့ သူျငင္းပယ္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိခဲ့။
"ဝမ္ရိေပၚ... မင္း!......''
အံႀကိတ္သံႏွင့္အတူ က်န္းဖန္ရိက သူ႔အက်ႌရင္ဘက္စကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း တက္ကိုျပင္းျပင္းေခါက္သည္။
ေဘးနားက က်န္းဟန္က က်န္းဖန္ရိရဲ႕ လက္ေတြကို အတင္းခ်ဳပ္ၿပီး ေနာက္ထပ္လက္သီးခ်က္ေတြ ဝမ္ရိေပၚထံမက်ေရာက္ဖို႔အတင္းဆြဲထားရသည္။
လုေဖးကေတာ့ လဲက်ေနတဲ့ သူ႔ကို ဂ႐ုဏာသက္သလိုၾကည့္ကာ ထူေပးေနသည္။
ဟုတ္တယ္ သူမွားသြားတာ.....အားလံုးက သူ႔ပေယာဂေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာ......
က်န္းဖန္ရိ ရဲ႕ လက္သီးခ်က္ေတြကို သူမေ႐ွာင္ႏိုင္တာ မဟုတ္ မေ႐ွာင္ခ်င္ေတာ့တာျဖစ္သည္။
သူႏွင့္ က်န္းဖန္ရိက ေ႐ွာင္းက်န္႔ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး နားလည္မႈ ယူခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္။
က်န္းဖန္ရိကလည္း ဒီလကုန္လ်ွင္ LA ကို အၿပီးထြက္သြားေတာ့မွာျဖစ္ကာ အခု႐ုတ္တရက္ႀကီး ဒီလိုျဖစ္သြားသည့္အတြက္ သူ႔ကို ေဒါသထြက္သည့္ဆိုတာလည္း က်န္းဖန္ရိဘက္ကၾကည့္လ်ွင္မမွားေပ။
က်န္းဖန္ရိကေ႐ွာင္းက်န္႔ကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ခ်စ္တဲ့သူက က်န္းဖန္ရိမဟုတ္ခဲ့။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ နာနာက်င္က်င္နဲ႔ကို က်န္းဖန္ရိကနာက္ဆုတ္ေပးခဲ့တာ။
