Zawgyi
သူအိပ္ယာႏိုးေတာ့ ရင္ခြင္ထဲက ေ႐ွာင္းက်န္႔က မႏိုးေသးဘူး ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ကို အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း။
မေန႔က သူနဲ႔႐ုန္းရင္းကန္ရင္း ေတာ္ေတာ္ညဉ့္နက္မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္မိေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးရဲရဲက ဆူေထာ္လို႔။
အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ကလႊဲၿပီး က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမ်ားဆိုရင္ သူ႔ကိုကတ္ကတ္လန္ေအာင္ ရန္ေတြ႔တတ္ေသာထိုႏႈတ္ခမ္းပါးေလး။
ႏႈတ္ခမ္းပါးေအာက္က မဲ့နက္ေလးေၾကာင့္ပဲ ဒီေကာင္ေလးအရမ္းစြာေနတာလားပင္မသိ။
ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ စိတ္မထိန္းႏိုင္စြာ ထိုႏႈတ္ခမ္းပါးရဲရဲေအာက္က မဲ့နက္ကေလးကို လက္မႏွင့္ အသာပြတ္သပ္လိုက္ေတာ့ တစ္အင္းအင္းနဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔က မ်က္လံုးေတြပြင့္လာတယ္။
မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ဝမ္ရိေပၚရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတဲ့သူ႔အျဖစ္ကိုျပန္သတိရၿပီး အတင္း႐ုန္းထြက္တယ္။
ဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ေရာက္ေနတာလဲ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔သိလိုက္တာက မေန႔ညက ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ အနမ္းေတြေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးတာလား ရင္ခုန္တာလားမခြဲျခားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ႐ုန္ရင္းကန္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
ျပံဳးစိစိနဲ႔ သူ႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ရင္း.....
"ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္တာလဲ........''
ေ႐ွာင္းက်န္႔အေမးကို ဝမ္ရိေပၚက လက္ကိုေျမာက္ရင္းပုခံုးတြန္႔ျပတယ္။
သူ႔မူပိုင္မဲ့ျပံဳးနဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔မုန္းလိုက္တာဆိုတာေလ။
"အေစာႀကီး႐ွိေသးတယ္ မင္းဘယ္သြားမလို႔လဲ.......''
"ဘယ္သြားသြား ခင္ဗ်ားအပူမပါဘူး.......''
"ေ႐ွာင္းက်န္႔.......''
ကုတင္ေပၚက ဆင္းဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္တစ္ဖက္ကိုသူကခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖမ္းဆြဲတယ္။
