Ateş'e Sürgün - Hanzade Serisi 2

Sevgi

Genç kadın ne kadar süre öyle kaldı bilmiyordu ama bedeninden tüm su akıp gitmiş kurumuş kalmış gibiydi göz yaşları kalmamıştı geriye neredeyse. Güçlüklede olsa akıyordu bir şekilde burnu kızarmış hatta uzun zamandır ağladığı için en nihayetinde tıkanmıştı, sahı ne kadar zaman olmuştu Asaf Ateş nereye gitmişti ağır bir şekilde hatta güçlükle doğrulmuştu yatağı yerden. Titrek bacaklarla kalkmıştı ayağı yüzü sırılsıklamdı silmişti elinin tersiyle burnun çekmişti. Yavaşça yatak odasından çıkmak için adım atmıştı, aklı almıyordu bu kadar küçük yaşta yaşadıklarına. Daha on beş bilemedin on altı yaşlarında bir genç adamın yaşadıklarını aklı almıyor. Bir insan bu kadar kötü olabilir miydi? O zamanlarda aklı böylesi kötüye çalışabilir miydi? Demek çalışıyormuş ve böylesi bir acıya neden olmuştu.

Trabzanları tutunarak inmişti evin içinde kendisinden başka kimse yoktu, gelmemişti daha genç adam. Mutfağa girmişti genç kadın az önce mutlu kahvaltıları gelmişti aklına sonrası ise o kavga ve itiraf. Kuruyan gözleri yeniden dolmuştu, bahçeye çıkmış masayı toplamaya başlamıştı sesizce süzülen yaşlara aldırmadan. Genç adamın telefonu öylece duruyordu, Filiz mutfağa dönüp tepsisini alıp çıkmış hepsini toplamıştı neredeyse. Hızlı bir şekilde içeriye girip buz dolabına yerleştirmek için saklama kaplarına koyuyor peşinden dolaptaki yerlerine ağlıyordu. Elinin tersiyle göz yaşlarını silmiş ve tekrar çıkmıştı tamamen dışarıdaki eşyaları içeriye taşıdığında kocasının telefonun bırakmamıştı masanın üzerine. Eline aldığı telefonu açmak için kitini yukarı kaydırmış ve direk açılmıştı şifresinin olmamasına şaşırsada mesajlarına bakmadan, yeni bir mesaj kutusu açmış ve Tarık'a kararını açıklamak için mesaj atmıştı.

Gönderen: Filiz

"Tarık! Merhaba ben Filiz, kocamın numarasından yazdığım için kendimi belirtmek istedim. Özel dersi kabul edemeyeceğimi bildirmek istiyorum. Çok yoğun olacam hem öğrencilerime daha çok vakit ayırmam gerek hemde eşime her ikisindende ödün vermek istemiyorum. Dilerim gönülüne göre bir dil hocası bulur ve öğrenirsin dili.. Hoşçakal başarılar!" Yazmıştı ve gönder tuşuna basıp göndermişti. Telefonun ekranın kapatıp mutfak masası üzerine koymuştu. İçine tuhaf bir ürperti kaplamıştı, peşinden esintiyle birlikte kapatmıştı bahçe kapısını ve kendini mutfak işlerin bırakmıştı. Asaf Ateş'i mutlu edecek şeyler yapmak istiyordu. Onun böylesi üzülmesini, ağlamasını istemiyordu.

Bulaşıklarını hızla makinaya yerleştirmiş ve duvar saatine bakmıştı. Çok zaman geçmişti ve hâlâ gelmemişti, merak etmesine rağmen evde beklemeyi tercih etmiş hatta öğle yemeği için hazırlıklara başlamıştı. Asaf Ateş'in en sevdiği yemeği yapmak için patlıcanlarını çıkarmış peşinden kıymasını ve gereken diğer malzemelerinide çıkarmıştı. Yıkanacaklarını yıkamış kurulamıştı, kıymasını ocağın üzerine koymuştu. Bir yandan salata malzemelerini çıkarıyordu diğer yandan bir gün önce havuçlu kek için mutlu oluşunu anımsamış ve onuda yapma kararı almıştı. Çok mutlu olsun istiyordu, çok geçmeden yemeğine kendini kaptırmış deli gibi patlıcanlarını kızartıyor ve kıymasını hazırlıyordu. Gözü penceredeydi, kulağı ise kapıdaydı ama hâlâ ne gelen vardı ne de giden, ölesiye merak ediyor ve onu kaybetmekten korkuyordu.

***

Karnıyarıklarını fırına verdiğinde salatasını doğramaya başlamıştı saat öğle olmuştu ama gelen giden yoktu. Pilavını dinlenmesi için bez koymuş, kenarda bekletiyordu. Salatası bittiğinde soslanmayı beklet halde kenara koymuştu, ayranın hazırlayıp dolaba koymuş ve tekrar saate bakmıştı iki saaten fazladır mutfakta yemek yapıyordu ve kocası henüz gelmemişti. En iyisi havuçlu kekide yapmak olduğunu karar vermiş ve havuçlarını rendelemeye başlamıştı. Cevizlerini doğradığında sırada kek haricini hazırlamak kalmıştı çok geçmeden o da hazır olmuş kalıba dökülmüştü.