Połączyła nas sztaluga

Rozdział piąty

Jego nabrzmiały i pulsujący penis bardzo szybkim ruchem znalazł się w mojej ciasnej cipce, jednak zanim nastąpiła ta rozkosz musiałam sie nameczyc aby nie oszaleć z pożądania, ponieważ zaczął ocierać się o moje wejście bardzo delikatnie, a zarazem stanowczo i władczo, był panem sytuacji, a ja tańczyłam jak mi zagrał, jednak gdy tylko o coś poprosiłam dostawałam to prawie że od razu. Ten facet, którym tak bardzo gardziłam teraz jest prawie, że we mnie. Nie mówiliśmy kompletnie nic, porozumieliśmy się językiem ciała. To był najlepszy pierwszy i kolejne dwa razy mojego życia i pierwszy mężczyzna, który był dla mnie całym światem,  przy którym zapominałam jak się oddycha i myśli. Nasze cudowne momenty, i nie ważne co będzie później, czy nas zabiją, dla niego i dla tego co przeżyłam, warto jest umierać. Wszystkie uśmiechy, zalotne spojrzenia wyczekująca końca zajęć i piątku by móc się znów zanurzyć w sobie  i pieścić każdy zakątek ciała, gdy w tle leci najpiękniejsza muzyka świata bo w takich chwilach wszystko jest piękne i cudowne. Najbardziej podniecające w tym wszystkim było ukrywanie się, on jak co tydzień jechał na szkolenie, a ja nocowałam u przyjaciół. Tymczasem byliśmy tylko my i nasz mały świat z naszymi małymi problemami, bo wszystko co złe przy drugiej osobie staje się małe i nic nie znaczące, a także z naszymi dużymi marzenia, przy kimś kogo kochasz bardziej niż samego siebie, wszystko jest możliwe, bo tak właśnie działa natura i jej prastare prawa. Gdy na mnie patrzył swoim dla mnie już znanym wzrokiem wiedziałam, co czuje i czego pragnie czy też co go trapi. Niby tak bardzo do siebie niedobrani i niedojebani, a jednak tak wiele nas połączyło, pasja do sztuki i tworzenia sztuki, zmieniania tego szarego świata w coś niesamowitego. Szczęście trwało, aż do tego dnia . . .