Ashtu duke menduar, e kishte zene gjumi me televizorin ndezur.
--
Ishte ora 7:30 e mengjesi kur doktori afrohet te familjaret. Luisi nuk ishte larguar qe aty gjith naten. Cohet ne kembe direkt.
-Cfar ka ndodhur doktor? Pyet i ati i shqetesuar.
-Organet e brendshme dhe shtylla kurrizore jan demtuar shume. Do e fusim menjehere ne salle per ta operuar. Na vjen vertet keq. Operacioni eshte shum i veshtire. Ka per ta zgjatur me ore. Ajo qe duhet te beni eshte vetem te luteni.
Luisi perplaset ne mure. Nuk kishte me as lot per te qare. Ishte tjetersuar. Donte Annen e tij ne krahe.
Prinderit e Annes nuk kishin cte benin me. Shtrenguan duart e njeri tjetrit, u pan ne sy me dhembshuri, dhe u ulen te prisin dhe te shpresonin per me te miren.
Dori ishte afer Andit. Nuk e kishte mendjen te ai. Per momentin po mendonte per Annen. Andi hodhi njeher syt nga ajo, po te njejten kohe edhe Dori. U qeshen syt, por jo fytyra.
Andi po lutej qe kjo situate te kalonte sa me shpejt, qe Anna te sherohej, te behej mire. Donte qe ti fliste Dorit per to, per ate puthje, por nuk mundej. Do dukej sikur po perfitonte nga ajo, nga situata. Po mendonte qe ujerat te qetesoheshin njehere, pastaj te fliste me te. Cdo gje duhet te shkonte ne vendin e vet. Pa u sheruar Anna, pa e pare ate mistrece pran tij, ne kembe shendosh e mire duke qeshur e bere shaka, nuk mund te fliste me Dorin.
Ishte mikja e tij me e mire, duhet te tregonte rrespekt per te.
Dori u mbeshtet ne shpatullat e Andit dhe mbylli syte.
-Nuk ke fjetur mire? E pyet Andi Dorin.
-Jo, perkundrazi, kam fjetur shum rehat, por ndihem e lodhur, e keputur. Kam frik, kam frik nga ky operacion.
-Une kam besim qe cdo gje ka per te shkuar mire. Jam i sigurt per kte. Anna eshte nje vajz e forte, luftetare. Jam e sigurt qe do ja dali.
Dori e pa ne sy me besim, pastaj u mbeshtet prap ne shpatullen e tij. Andi e puthi e puthi ne koke dhe pastaj heshti.
Nga ana tjeter Luisi po tretej. Syt i ishin nxirre, ishte tjetersuar. Fajesonte veten per gjendjen qe ndodhej Anna. Ishte mbeshtetur diku dhe po mendonte.
Ju kujtua dita e pare kur e kishte pare, menyra se si zemra e tij reagoi kur e pa, kur ajo I foli me ironi, por nuk e fshihte dot embelsine ne syt e saj. Kur e puthte ne faqe, kur e kishte ngritur ne plazh... pastaj kur i foli per veten, per jeten e saj. Pa trimeri dhe dobesi ne syt e saj. Po mundohej te fshihte dhimbjen, dhe pse ishte e dobet ne ate moment.
I kujtohej fytyra e saj engjellore kur ajo qeshte. Pastaj kur e perqafoi, e ndjeu pran vetes.
Ashtu duke menduar, strukur diku ne nje qoshe te spitalit, me duart mbydhur mes gjunjesh, e kishte kapur gjumi. Ishte i lodhur. Kishte qendruar zgjuar gjith naten. Prinderit e Annes e kishin thene te shkonte ne shtepi, te shplodhej , nuk kishte pranuar. As te shkonte ne shkolle. Nuk donte te shihte askend.
Lola e pa ate duke fjetur ulur ne toke. U perlot. Ai djale e donte vajzen e saj. Pastaj ceku te shoqin te shihte nga Luisi.
-Ky djal, e dashur, ky djale jep jeten per vajzen tone. Pastaj Dritani uli koken.
Kishin kaluar 5 ore. Luisi po sorollatej lart e posht neper spital. Here here perpaste duart, koken ne mure. Durimi po i sosej. Nuk dinte asgje per Annen e tij.
--
Nga fundi i koridorit, tashme pas 8 oresh duket doktori.
Te gjithe sulen drejt tij te shqetesuar. Fytyra e tij nuk te jepte shum shpres.
-Doktor vajza ime doktor? Si eshte?
-Qetesohu Lola; I flet Dritani te shoqes.
Luisi ishte afruar aty, dhe thjesht degjonte. Syt i ishin nxire, rinte si i varur, sikur te mos kishte me jet.
-Me vjen keq por….
Luisi ishte afruar aty, dhe thjesht degjonte. Syt i ishin nxire, rinte si i varur, sikur te mos kishte me jet.
-Me vjen keq por….
Ne ate momento Luisit i bie te fiket.
Doktori therret per ndihme.
-Infermieri. Bejini nje serum, eshte i lodhur.
Sa kohe ka ky djale ketu?
-Nuk ka dale fare, nuk ka ngren asgje, vetem qendron afer deres. Here qan, here mes lotesh qesh.. here vetem hesht. –Pergjigjet Dori nga mbrapa.
-Do kujdesemi ne per te tani.
Andi, Dori, shkoni me infermieren, mos e lini vetem djalin..
-Por, doktor, Anna? Anna si eshte.
-Me vjen keq, por nje nga veshkat e saj nuk funksionon me. Qe sot e tutje do i duhet tja dali vetem me nje veshke. Arritem te nxirnim operacionin me sukses, por ajo qe na duhet tani, eshte qe Anna te tregohet e forte.
Ajo ose ka per tu zgjuar, ose ...
Nena e Annes fillon e qan.
-Por te pakten gjithcka shkoi mire?!
-Ne kemi bere aq sa mundem. Tani cdo gje eshte ne doren e Annes, duhet te presim.. thjesht te presim. Vetem kaq mund t’ju them.
Dritani mbante perqafuar Lolen, Andi Dorin.
Anna nuk mund te largohej nga kjo bote ne kte moshe.
-Dor, tkeqen shkoni te Luisi. I shkreti djale eshte ber copash. Mos e lini vetem.
-Ja tani po ikim teta Lola. Ai e do ate. E do shume.
