-Luis, ckemi.
-Prsh. Me ke jam duke folur?
-Jam une Mikela. Me ka marr malli per ty.
-Do me lesh te qet ndonjeher ti? Ik zhduku.
-Jo, prit mos e mbyll. Nuk te kam besdisur aspak. Por me beso qe me ka marre malli per ty. A mund te takohemi neser? Vetem per 10 min te lutem? Pim nje kafe, une te te shoh pak edhe kaq.
-Si ke guxim njeher, as qe behet fjal. Jo.-Luisi ja mbyll telefonin.
Ajo merr perseri. Luisi nuk ja hap. Pas njemije thirrjesh acaruese, Luisi ja hap celin.
-Me ler te qett moj.
-Dy minuta, te lutem. Asnje sekond me shume. Te lutem.
Luisi psheretin.
-Mir, shihemi ne lokalin… ne oren 5 te mbasdites.
Ai ja mbyll telefonin pa i pritur prgj.
Pastaj mendoi ti telefononte Annes, ta pyeste si ishte. I bie telefonit dhe po priste qe ajo ta hapte. Nuk po e hapte. I ra disa here, por jo. Mendoi se do ket dal diku dhe celin do e ket len ne shtepi. U shtri per te fjetur pak gjum dhe pse ora ishte 5 e mbasdites.
--
-Dor, neser Dor. Neser ai ka ditelindjen. Po dridhem nga emocionet qe tani. Kam edhe paksa frik.
-Zhapik. .. te uroj fat. Te uroj shum fat.
-Rrofsh zemer, uroj qe cdo gje te na shkoj sipas planit. Duhet. Ika tani, po me therret vellai per te shkuar te tezja. Te puth.
-Te puth dhe une zemer.
Nderkoh ora 5 e mbasditesh kishte vajtur. Mikela priste ne kafenene ku i kishte then Luisi. Dhe ja ku u duk ai. Simpatik, sy te grijeta qe i shkelqenin nga dielli. I veshur bukur me nje trup te parezistueshem.Donte ti hidhej ne qafe, ta puthte aty para te gjitheve dhe pastaj te futej diku kudo qofte e ate trup ta bente te vetin. Ate nate kur ishte i pire skishte mundur te bente gje. Ai dukej si i vdekur. Mezi kishte arritur ta zhvishte, ta puthte disa here ne trup, dhe pastaj ishte dorezuar. Ai as po ja varte. Vetem emrin e asaj te perdales mbante ne goje edhe pse ishte tape.
Cohet per ta takuar, por Luisi e injoron duke i then te ulej me mire. Ajo shtremberon turinjt, nuk i erdhi mire.
-Pse sillesh keshtu me mua? Mos harro qe te jam dhen e tera. Trego pak rrespekt.
-Ca e dhene thua moj aman? Une kam qen i vdekur me kemb ne toke ate nate. As qe te besoj.
-Kjo eshte pun per ty, por ajo qe ndodhi ishte magjike. Nuk ja ke iden se cfar ka humbur ajo kujtesa jote idjote. Sikur te kujtojte si me prekje, si me puthje gjith pasion, tani do me deshiroje perseri. Por nejse, jam e sigurt qe do vish perseri te une, edhe kur te mos jesh i pire.
-Kjo eshte pun per ty, por ajo qe ndodhi ishte magjike. Nuk ja ke iden se cfar ka humbur ajo kujtesa jote idjote. Sikur te kujtojte si me prekje, si me puthje gjith pasion, tani do me deshiroje perseri. Por nejse, jam e sigurt qe do vish perseri te une, edhe kur te mos jesh i pire.
-Degjo ktu ti...
Fjalen ja nderpret kamarieri duke u thene se cfar do te porosisnin.
-Dy..
-Dy kafe ju lutem. –Luisi ja nderpret fjalen Mikeles pa porositur ndonje gje alkoolike. Cfar smund te prisje nga ajo. Kamarieri nuk vonon shum, le kafet mbi tavolin, dhe faturen. Luisi e sheh me inat Mikelen. Nuk e kuptonte pse kishte pranuar ate takim? Ci kishte shkrepur ne mendje?
Mikela afrohet si ngjale afer tij dhe tenton ti preki mjekren e me pas ta puthe. Luisi i shtyn doren me inat, por i derdhet kafeja mbi xhinset e shkurtra. Mikela afrohet ta pastroje duke e prekur aty ku sduhet. Luisi i erdhi peshtir, u ndje keq.largohet menjehere per ne tualet. Ajo buzeqesh me cinizem dhe ulet perseri ne vend. Pastaj degjon nje dridhje nga nje telefon. Ishte nga ai i Luisit. E sheh, ishte nje sms nga...
-Ughh, kjo.
Ishte nje sms nga Anna. Zemer, te pres neser ne vendin ku u takuam per her te pare, ne plazhin ktu afer ne oren 6 te mbasdites. Te puth.
E le menjehere telefonin ne vend. Ky ishte rasti i saj me i mire per ti shkaterruar njehere e mire keto dy pellumbar. Luisi ishte i saj. Duhet te behej i saj.
E sheh ate tek vinte. Ai pa menjehere telefonin. Buzeqeshi.
-Ja ku jan leket per kafet. Qofsh mire.
-Por…
Luisi largohet pa e degjuar fare. Ishte gabim ky takim. Nje gabim I madh. Pastaj pa edhe njehere sms e Annes. I qeshi fytyra edhe zemra. Kishte disa dite pa e pare pasi ishte shum I zene me pune. Pastaj u kujtua qe kishte edhe ditelindjen te nesermen.
-Njeri qe harron edhe ditelindjen e tij veten time kam pare. Psheretin si me vete Luisi.
--
13 korriku me ne fund kishte ardhur. Ate mengjes Anna ishte zgjuar e gezuar, me plot jete. U ngrit e lumtur. U pa ne pasqyre, pastaj vuri duart ne bark dhe buzeqeshi. Mezi po priste te shihte fytyren e Luisit kur tja tregonte. Ashtu e buzeqeshur beri nje dush. U ul posht per te ngrene mengjes, dhe pastaj u mbyll ne dhomen e saj. Mori ne cel Luisin.
-Engjelli im,krijesa ime djallzore , shpirti im..
-Zem..
-Shhht, mos fol ore.
-Jeta ime, u besh edhe 100 vjec. Uroj tme durosh mua per kto 100 vitet e ardhshme, taksirat e ke o zmer.
Edhe 100 sydac. Te dua.
-Hahahah, shpirt, une te dua me shume. Faleminderit mistrece. E kam per nder te jetoj per mijera shekuj pran tej.
-Haha, po pra, per shekuj. Ateher kur te dy te jemi fosilizuar .
-Edhe atehere pse nuk do ti?
-Keto pyetjet retorike gjithmon i kam urryer.
-Hahaha zemra ime ti.
-Do shihemi sot ne oren 6, mir jet?
-Po o zemer. A te vi te te marr nga ora 11 te rrim pak bashk?
-Jo jo, ne oren 6 . ska me perpara.
-Po me ka marr malli moj .
-Duro :DD.
-Mir zemer, ta mbyll un tani? Se cka kurdisur mami ktej dhe po me therret. Te dua mistrec.
-edhe une sydac.
Ndihej e cliruar. Ishte mese e sigurt qe Luisi do e donte ate femije si ai. Te dy te rinj ja, por kur ben qef duhet te kishin marr parasysh gjithcka. Ky femije do sillte lumturine.
--
Mikela po behej gati. Duhet te arrinte para Annes ne vendin e tyre te takimit. Duhej te shkonte cdo gje pas planit. Nuk mund ti ikte nga duart ky plan.
