Chapter 3

390 21 13
                                    

Zara's

Nang mapagod kakaiyak ay napagdesisyunan 'ko nang bumalik sa ospital. Well, i'm always like this. Kapag pagod na umiyak ay aastang walang nangyari. I'm a great pretender though.

After I parked my car in the parking lot, I looked at myself in the mirror. Natawa ako sa sarili 'ko nang makita ang namumugtong mata. Nagpose pa nga ako sa salamin at lalong natawa. Kung may makakakita yata sa'kin ay baka akalaing baliw pa ako.

Habang naglalakad papunta sa may ospital ay napahinto ako nang makita si Xyril na masama ang tingin sa'kin habang nakatayo at nakahalukipkip sa entrance ng ospital.

"Xyril?"

"Sa'n ka nanggaling?" he asked with his serious tone.

"Uhm, sa tabi tabi?"

He just sighed then dragged me in the parking lot, "Hoy! Kakagaling 'ko lang sa parking lot tapos dadalhin mo nanaman ako rito?!"

"I don't care."

Nainis ako nang marinig ang sagit niya. I tried to remove his hands from my wrist but I can't! He opened the car's door for me, sumakay naman ako.

Padabog naman itong pumasok sa may driver's seat kaya't napakunot ang noo 'ko.

"Anong problema mo? May red tide ka ba?"

"What the heck?" he asked me with his annoyed tone.

"Ba't ang sungit mo? Ano bang nakain m--"

"Don't ask me! Ask yourself! May nakain ka na ba?! Kumain ka na ba?!" he angrily asked me.

Natahimik ako at napaiwas ng tingin. Is he angry because I didn't eat lunch? I smiled as I am looking at the window. He is so caring. Natahimik ang sasakyan dahil wala akong balak sagutin ang tanong niya. Alam 'kong alam niya na rin naman ang sagot sa tanong niya.

"Sorry."

I looked at him because of what he have said in the middle of our silence, "What?"

"Sorry, I'm just worried. I didn't mean to raise my voice at you." he seriously said while his eyes are on the road.

"I-it's alright."

"The nurses told me what happened earlier."

I sighed.

"You are still visiting and checking the patients every morning?"

"Yes."

"Yun lang yung 'di mo pinagbago." he whispered then chuckled.

"I heard that!" I pouted.

He laughed, "Nagbago ka na kaya! Dati, ang sweet at ang clingy mo sa'kin! Tas ngayon, parang diring diri ka na."

Napayuko lang ako at pinaglaruan ang kamay. I'm guilty.

"Hindi naman ako amoy putok para iwasan. I smell good and handsome though."

I rolled my eyes, "May amoy ba yung gwapo? Pauso ka rin 'no?"

"Sus, I thought you're gonna hug me when I came back but you acted like you didn't know me!"

I laughed.

"Don't laugh at me."

I didn't listened at him. I just laughed again, he's so cute. Parang nagsusumbong lang siya sa nanay niya!

"Siguro may boyfriend ka na 'no?" he blamed me.

"I don't have!"

"Really?" nanuyang tanong nito.

"Ewan 'ko sa'yo. Baka nga ikaw ang may girlfriend diyan." I rolled my eyes. He just laughed.

"I don't have, Zara. Wala akong girlfriend."

Into youWhere stories live. Discover now