Öyle Kolay Aşık Olmam || Texting || ÖKAO

on dört

Yazdığı mesajı her zamanki bilirdim panelinden okumuştum. Heyecan yapmıştım. Kötü gününde onun yanında olan kişi bendim.

Hiç düşünmeden girdim ve yazdım.
Ne?
Tamam biraz düşünmüş olabilirim.
Biraz.
Tamam, kabul ediyorum, akşama kadar beklettim.

053*: kabul

Anında çevrimiçi olunca elim ayağım titremişti. Ne yapıyor bu anında görecek kadar? Herkes senin gibi 3 yılda girip selam mı veriyor, gerizekalı? Biz buna normal insan diyoruz. Pardon da biz kim? Tek biz biziz. Sen nasıl eşit ağırlık okuyorsun? Error verdim.

Ata Sarp: Tamam adres at

Ne? Ne, ne, ne?
Ha sıçtır!

053*: ne

053*: şimdi mi?

Ata Sarp: Evet adres at bekliyorum

053*: ama

053*: oha

Ani olmuştu.

Ata Sarp: Hadi

Hiç sorgulamadan -tamam biraz sorguladım- adresi attım ve aptal aptal etrafa baktım. Saat on bire, o da buraya geliyordu. Buraya. Benim için.

Şokum beni tır gibi ezince ayıldım ve hemen pijamama baktım. Değiştirmeyecektim ama saçım berbat haldeydi. Hızlıca tarağı saçıma geçirdim ve öyle kaldı... O kadar inatçıydı ki, bir yeri tararken diğer taradığım yer kırışıyor, beni intihara sürüklüyordu. Sonunda anlaşabildik. Odamda oradan oraya gidip geliyordum. Telefondan mesaj gelince anında yatağa atladım.

Ata Sarp: Burada büyük çiçekli bir balkon var ve sanırım sizin

Ata Sarp: Ve eğer sizinse oraya gel çünkü tek tuhaf kapısı olan ev bu

Balkonumuz karanlıktı ve yüzümü seçemezdi. Ha evet, bir de kapımız tuhaftı. Olsun seviyordum bu evi çünkü aşağı ışık vuruyordu ve bu bizim balkonun hemen altından geldiği için yüzümü göremeyecekti ve ben içimi rahatlattıktan sonra balkona sessizce çıktım. İşte oradaydı. Arabasına yaslanan bir bad boy değildi. Araba da yoktu zaten de, yürümüş müydü? Bu kadar yakın mıydı?

Ben onu çok net görüyordum. Beni seçmeye çalışır gibi baktı. Flaş açıp ona tuttum. Flaşı açıp kapatıyordum. O da gülerek telefona döndü.

Ata Sarp: Seni görüyorum

Ata Sarp: Sonunda görüyorum

Ata Sarp: Yüzünü seçemesem de

Ata Sarp: O kişinin sen olduğunu biliyorum ve sen bana flaş ışığını yanıp söndürüyorsun

Ata Sarp: Tamam biraz tuhaf olabilir ama olsun

Mesajları bana yazmıştı. Bana dur işareti yaptı. Gülümsemesi çok net ve içtendi. Bir an flaşı yüzüme tutmak istediysem de bunu yapmadım.

Ata Sarp: Ben şu an gerçekten iyiyim

Ata Sarp: Çok Teşekkür ederim sana

Ata Sarp: Çok kötüydüm sana yazana kadar

Ata Sarp: Ama artık değilim

Ata Sarp: Senin sayende

Son Kamelya: teşekkür etme aptal

Son Kamelya: yürüdün mü?

Ata Sarp: Hayır ses çıkmaması için sokağa girmedim

Son Kamelya: çok düşüncelisin

Bana bakıp el salladı. Gözlerinden mutluluğunu gerçekten hissediyordum.

Ata Sarp: Sanırım tuvaletinizin ışığı yandı ve baban tarafından tüfekle bir tavşan gibi vurulmak istemem

Son Kamelya: xüşwçlğeşel kaç

Ata Sarp: şdgşrşhüeşgürşgğ

Son Kamelya: iyi geceler

Bana gülümseyip mesaj yazmadan önce yürümeye başladı ve yürürken mesaj attı. Sanırım bu benim için çok güzel bir mesajdı.

Ata Sarp: İyi geceler Son Kamelya

Son Kamelya, Sarah Jio'nun bir kitabı. Tavsiye ederim.

*Reklam* diğer kitaplarımı da okumak isteyebilirsiniz. Sizi çok seviyorum.