I start to believe in anything you're saying

253 16 6
                                    

        Merhaba Jongin,
Senden nefret ediyorum, lanet olsun senden nefret ediyorum ve sana karşı koyamadığım için kendimden nefret ediyorum. Nasıl böyle birisi oldun daha da beteri ben nasıl böyle biri oldum. Jun'a bunu nasıl yapabildim ? Kendimden iğrenmeme nasık sebep olabilirsin ? Bana bunu nasıl yaptın Jongin ? Ben buna nasıl izin verdim ?
  Her şey o perşembe sabahı oldu biz yine Jun ile beraber kalmıştık gece boyu sarılıp uyumuş güzel bir sabaha uyanmış kahvaltımızı yapmıştık. Uyandığımda senden 3 ya da 4 arama vardı tam hatırlayamıyorum bir de mesaj vardı şey yazıyordu "Her şeyi öğrendim" şahsen bu mesaj beni güldürmüştü çünkü neyi öğrenmiş olabilirdin ki hani, muhtemelen Jun ile bir ilişki başında olduğumuzu birlikte kaldığımızı falan öğrenmiştin ve öyle bir mesaj atmışsın ki sanki seni aldatıyormuşum da öğrenmişsin gibi bu yüzden güldüm ve aramalarına dönmedim. Konuşacak hiçbir şeyimiz yoktu Jongin. Daha sonra Jun'un işe gitmesi gerekiyordu ben ise biraz yorgun hissettiğim için yıllık iznimden bir günü feda etmeye karar vermiştim, evde kalacak biraz kafamı dinleyecektim. Junmyeon kahvaltıdan sonra yarın akşam gene geleceğini söyleyip çıktı. 5 ya da 10 dakika sonra kapı tekrar çaldığında gelenin Jun olduğunu bir şeyleri unuttuğu için döndüğünü düşündüm ama gelen senmişsin. Gülerek açtığım kapıda seni görünce doğal olarak yüzüm düştü senin yüzün ise çok, çok öfkeli gibiydi. Kapıyı açar açmaz kendini içeriye attın ve kapıyı sertçe kapattın,
"Sehun" dedin ama o tonu çok iyi tanıyordum, Sehun sana çok öfkeliyim tonu o. Kaşlarımı kaldırıp burada ne arıyorsun ne var tarzı agresif sorular sordum sense tekrar "Sehun" dedin.  Bu sefer bir kaç adım atıp bana yaklaştın "O adam neden bu evden çıktı ?" Diye sordun, sesin sakin çıkıyordu ama bu ürkütücü bir sakinlikti. "Seni ilgilendirmez." Dedim kafamı dikleştirip meydan okuyarak, senden korkmuyorum demekti bu. Dediğim şeyden sonra tepkime de bakıp bir adım uzaklaştın kendi kendine hafifçe dediklerimi tekrar ettin sonra bir anda bağırmaya başladın "Birlikteymişsiniz sana demiştim değil mi o adam da sana karşı bir şey var demiştim değil mi ?!" Sorularına sakince evet dedim ki bu seni daha da sinirlendirdi "Orospu çocuğu onu geberteceğim ilk fırsatta hemen yapışmış benim sevgilime yapışmak neymiş göstereceğim ona !" Sonra bi kahkaha patlattım çünkü benim sevgilim demiştin bu inanılmaz can yakıcıydı ama çok da komikti. Elimi kaldırıp başımı iki yana salladım kahkahalarım bir anda durdurup ciddileştim "Ben senin sevgilin değilim, ben senin hiçbir şeyinim"  beni terk ettiğin o an aklına dank etmiş ola ki bir kaç saniye duraksadın, "Sehun" dedi bir kaç adım yaklaştın, senin adımların ile ben geriledim ama sen gene yaklaştın bu sırtım duvara çarpana kadar devam etti. "Sehun" dedin tekrar bu sefer fısıltıyla "Onunla nasıl olursun, benden sonda biriyle nasıl olursun ?" Diye devam ettin. Yüzüme çıkardığın elinden ve onun yanağımı okşamalarından kaçmak istedim ama diğer elini kaçmamam için duvara dayadın. "İstediğim ile istediğim zaman olurum Jongin çekil şuradan" dedim sana oranla çok daha yüksek bir tonda. Çok yakındın bu beni korkutuyordu, ne olursa olsun kendime hakim olamamaktan çok korkuyordum, çıkmak için olduğum yerde biraz debelendim ama bir işe yaramadı. Tekrar "Sehun" dedin ve devam ettin "Çok güzelsin" sonra beni öptün, dudakların dudaklarıma yapıştı ve işin en kötü yanı da korktuğum başıma geldi kontrolümü kaybettim. Öpüşüne karşılık verirken ellerim bir anda ensendeki saçlarına gitti, sen de ellerini belime sardın. Duvara daha çok yaslanırken öpüşünü derinleştirdin, ellerin belimden kalçarıma inince ve orayı sıkınca lanetler okudum çünkü mahvolmuştum hiç kontrolüm kalmamıştı sana hemen teslim olmuştum bu çok korkunçtu. Ağzını içine ufak bir inleme bırakmam ile beni yatak odasına götürmen bir oldu. Önce çokça öpüştük sonra ellerin üzerimde dolanmaya başladı, sonra sen soyundun, beni soydun. Sonra birlikte olduk, sana dur diyemediğim için kendimden nefret ediyorum, seni öptüğüm için sana dokunduğum ve kendime dokundurttuğum için, adın ile defalarca inlediğim için kendimden nefret ediyorum. Ben biri ile birlikteydim ve onu aldatmıştım hem de senin için, senin gibi beni yüz üstü bırakıp kalbimi paramparça eden birisi için. Her şey bittiğinde ve kendini yanıma attığında içimi saran o pişmanlık hissi beni boğdu aynı zamanda öfkeden kudurttu da, senin de bir sevgilin vardı  sen de aldatmıştın. Beni de aldatmış mıydın Jongin ? Böyle biri misin ? Peki ben böyle biri miyim ? Yanımda yatarken bana baktığını hissedebiliyordum ama o pişmanlık beni öyle boğuyordu ki boş boş tavana bakıp düşünmeden edemiyordum. Benden bir tepki beklediğin bir şeyler dememi beklediğin çok açıktı ama beklediğin şeyi söylediğimden emin değilim. Boş tavana bakmaga devam ederken sana "Git" dedim. Kollarının üzerinde doğrulup yine adımı seslendin ama artık ismimi söylemelerie bile tahamülüm yok "Git Jongin, bir daha görüşmeyeceğiz bu kadardı sondu" dedim ama sen inatla "Sehun" demeye devam ettin "Sehun" , "özür dilerim Sehun" , "Sehun üzgünüm" bunlara benzer şeyler sıralamaya başladın ama hiçbiri işe yaramazdı Jongin, artık kalbim paramparçaydı beni resmen kullanmıştın ve ben sana izin vermiştim artık sana karşı resmen saf öfke duyuyordum "Kai siktir git !" Diye bağırdım bir anda özürlerinin arasında, boynumdaki damarın çıktığını hissetmiştim bağırırken sen de görmüştün. Sana Kai dememin üzerinde bıraktığı etkiyi yüzüne bakmasam da hissettim. Kalkıp üzerini giyinmeye başladın ben ise olduğum yerde öylece hareketsiz yatmaya devam ettim. Kapıdan çıkarken bir şey söylecek gibi olduğunu aldığın soluktan anladım ama fırsat vermeden "Konuşma, git." Dedim sen de konuşmadın ve gittin, dış kapınında kapanışını duyduğumda hıçkırığımı önleyemedim, saatlerce ağladım, sonra kalktım ve çarşafları çöpe attım, duş aldım derimi soymak istercesine duş aldım her yerim kızardı ama bu canımı yakmadı. Hepsini ağlayarak yaptım, gece boyu ağladım. Senin yüzünden ağladım Jongin bunu bil ve bununla yaşa. Bu defteri okuycaksın. İllaki bir gün okuyacaksın ve her şey için çok geç olacak Jongin, senin yüzünden kendimden nefret ettim ve senin yüzünden saatlerce, gecelerce ağladım bunların hepsini bilmeni istiyorum. Benim kırıklıklarım üzerinde yaşa Kim Jongin.

Seni artık gerçekten sevmiyorum,

Sehun.













Merhabaa çok uzun zaman oldu biliyorum ama finalden önceki bölümdü bu yani sonraki bölüm final çünkü şarkı tekrara giriyor, bitiyor.
Sizce kim haklı ? Kimin hatası yüksek ? Ya da sizce Sehunun Jongini suçlamaya hakkı var mı ? Düşüncelerinizi yorumda belirtin lütfen çok merak ediyorum. Bir hatam varsa kusuruma bakmayın. Sizi seviyoruuum.

Dip not ; bu arada finalden sonra iki epilog bölüm daha gelicek birisi Jonginin Sehunu terk ettiği geceyi diğeri de finalde yaşanan şeyin Jonginin yaşayışını anlatıcak , son cümlem biraz saçma oldu ama spoiler vermeden söylemeye çalıştım.

Somebody else || SeKai ||Where stories live. Discover now