Zawgyi
"ဟို...ကိုလင္းမာန္ျပန္ၿပီးေမြးဖြားလာခဲ့ရင္ေရာ အကိုကမွတ္မိမွာတဲ့လား''
"အင္း..ကိုကို႔ရင္ဘက္မွာ သံုးေျမႇာင့္ပံုအစက္ေလးသံုးစက္ မွတ္ေပးလိုက္တယ္။ကံပါမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပန္ဆံုႏိုင္ဦးမွာေပါ့ ညီရယ္''
အကို႔ရဲ႕ မ်က္ဝန္းက မ်က္ရည္စ တစ္ခ်ိဳ႕ စီးဆင္းသြားတာကို လေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္မွာ ျမင္လိုက္ရသည့္တခဏ ဘုန္းသန္႔ရဲ႕ဘယ္ဘက္ရင္အံုမွ ဆစ္ခနဲနာက်င္မႉကလည္း သိသိသာသာရယ္ပါ။ဘုန္းသန္႔ဟာ အကိုနဲ႔ၿပီးခဲ့တဲ့ဘဝတစ္ခုမွာ ပတ္သက္ဖူးသူတဲ့လား။ဒါေၾကာင့္ပဲ အကို႔ကိုစေတြ႔စဥ္ကတည္းက တရင္းတႏွီးဆိုေသာ ခံစားခ်က္မ်ိဴးရ႐ွိခဲ့တာတဲ့လား။အို...၊ရင္ဘက္မွာအမွတ္ေလးတစ္ခုပါရံုနဲ႔ကေတာ့ တိုက္ဆိုင္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပါပဲ။
"အကို...ကိုလင္းမာန္ကားေမွာက္တုန္းက ေက်ာဘက္မွာဒဏ္ရာႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္သြားတာမ်ိဴး....''
ဆတ္ခနဲဆို ေမာ့ၾကည့္လာေသာ အကို႔အၾကည့္...။
"ညီ....ဘယ္လိုသိလဲ...ဟုတ္တယ္...ကားေမွာက္တဲ့အ႐ွိန္နဲ႔ ခံုကကူ႐ွင္ကန္ထြက္ၿပီး ကိုကို႔ေက်ာမွာသံေခ်ာင္းစိုက္သြားတာ။လက္တဖဝါးေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ဒဏ္ရာကႀကီးတယ္''
"ဗ်ာ"
ဆက္ေျပာဖို႔ရာ စကားေတြထြက္မလာေတာ့ေခ်။ေျပာရင္း မ်က္ရည္မစဲႏိုင္ေသာ အကို႔ကိုသာ ခပ္ဖြဖြေလးသိုင္းဖက္ထားမိေတာ့သည္။ဘုန္းသန္႔ေက်ာကအမွတ္၊ရင္ဘတ္က မွဲ႔လိုလို အစက္သံုးစက္က တိုက္ဆိုင္တာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
"ကြၽန္ေတာ္....ကြၽန္ေတာ္...စိတ္မေကာင္းပါဘူး..အကိုရာ..."
အကိုထိုင္ေနတဲ့ေ႐ွ႕မွာ မတ္တက္ရပ္ၿပီး ဖက္ထားေပးတာမို႔ အကို႔လက္တစ္စံုကလည္း ဘုန္းသန္႔ခါးေပၚကုပ္တြယ္ရက္သား။ဘုန္းသန္႔ရင္ေတြခုန္ေနပါသည္။ဟန္သာနဲ႔တပူးတတြဲတြဲ ေနခဲ့ပါေသာ္လည္း ဘယ္သို႔မွမေနခဲ့ေသာရင္တစ္စံုက အကို႔ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ထားမိရံုျဖင့္ အတိုင္းအဆဲမဲ့လႈပ္႐ွားလာေတာ့တာပင္။
"ဟို...အကို...''
႐ုတ္တရက္တြန္းဖယ္မိသလိုျဖစ္သြား၍ မ်က္လံုးအစံုဝိုင္းလ်က္ ဘုန္းသန္႔ကိုၾကည့္လာသည္။
YOU ARE READING
စြန္ကေလး(ျစႏၠေလး)
Romanceအဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ ဒဏ္ရာကိုယ္စီ ႐ွိေနတဲ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေတြ႔ဆံုမႈကေန သံေယာဇဥ္ တစ္ဆင့္တက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ၾကတာေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ ေရးသား ပံုေဖာ္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာ တိုက္ဆိုင္သြားခဲ့ရင္လဲ နားလည္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ေနာ္။ စတင္သည့္ေန႔...
