Seniorita 12

1.7K 57 3
                                    

Seniorita 12

Selina:

"Where is it?" I was talking to myself here. Kanina ko pa kasi hinahanap yung painting, e—hindi ko makita. Sa dami ba naman ng mga paintings na nandito sa gallery ni lola!

Mama Fe.. Mama Fe.. Saan ba?

I was done checking the upper deck where piles of landscape paintings were there—wala naming mukha ni mama Fe, e!

Was papa hallucinating? Tss..

I got up early today. Maayos na rin ang panahon—like there was no stain of that abrupt bad weather happened last night. Maaga ring naglinis ang mga tauhan naming sa farm.

I pushed the ladder on the next shelf. This gallery could be useful if lola only wanted to sell all her paintings—but nah. Papa Fred tole me that mama Fe once relayed him na hindi gusto ni lola na ibenta ang mga paintings niya. If public wished to see on of these—hanggang tingin nalang talaga sila. Pero hanggang ngayon all these classic paintings still closed to the public.

Wala ring akong plano.

Ang dami kaya!

It was a good thing that I wore high-waist shorts and crop shirt today. Mag-aala spider woman pala ako nito! I climbed the steel ladder saka inabot ang naunang painting.

I believe, this is it! "Finally! Nakita rin kita." Pilit kong inabot ang malaking painting na may mukha ni mama Fe. Okay, I can do this! I just need to extend my arms like an elastic woman!

"Selina, are you here?" His baritone voice startled the hell of me kaya nalingon ko siyang bigla sabay hawak sa paintings na naabot ko na.

But damn it! Parang ma-a-out of balance ang ladder dahil sa biglang galaw ko.

"Oh my G---!" Jesus! Mariin ko nalang ipinikit ang mga mata ko sabay kapit sa mga paintings na nahawakan ko at sabay na bumagsak sa sahig.

Ang mga paintings lang.. My heart thrashed so loud! Nasalo ako ni..Lutther—nang ganun kabilis? When I was trying hard here to be the spider woman—he then came like a superman?

Damn.. Great.. Slowly, I opened my eyes. My senses seemed jammed and too numb to feel that I was being carried like a f***ing bride. Circling my arms around his neck like I got no strength at all! Habang mahigpit rin pala niya akong nayapos at nagkatitigan kami.

I was so shocked!

"Why so careless, Selina?" Gumuhit kaagad ang inis sa mukha nito sabay lapag sa'kin. Kaagad ko ring inayos ang sarili ko—but I was still stucked on what would happen if he was not that quick to..catch me..

"Eerr, I.. T-Thank you, by the way." Tanging nasabi ko. Kahit halatang naiinis siya dahil careless daw ako—I presumed, he was a bit concern? At ba't naman siya concern!? Dumb brain!

Pero bigla akong natigilan. This..this scene happened already—it seemed so! Sobrang familiar—hindi ko lang gaanong matandaan.. My mind was searching when did I fall..

***

Selina:

"Seniorita!"

"L-Lukas?"

Abot-abot ang hininga ko. Bumagsak sa lupa ang mga manggang pinitas ko. Ayst! Pati ako—nahulog at muntikan na ring bumagsak.

Kung hindi ako maagap na nasalo ni Lukas.

Hindi ko alam na nakabalik na pala siya sa sakahan. Nagkatitigan kami. Pabilis ng pabilis lalo ang tibok ng puso ko—hindi ko tuloy maisip kung sa nerbyos o ano..

Reincarnated Hearts 1: MY 1905 SENIORITAWhere stories live. Discover now