THiS GiRL (Book 1, This Girl Series)

Huwag Ka Nang Umiyak

JAEGER'S POV

PARA bag lang naglulupasay na siya sa kakaiyak habang yakap yakap niya yun. Akala ko ba matapang ang babaeng 'to? Tapos ngayon iiyak iyak siya?

Ang OA naman talaga!

Medyo nakonsensya at naawa din ako ng slight sa naging itsura niya ngayon. Humahagulgol kasi talaga siya ng iyak.

"Para bag lang iniiyakan mo ng ganyan?" nang iinsulto kong tanong, hindi siya sumagot. Nakayuko lang siya at tuloy pa din sa pag iyak. "Akala ko ba matapang ka, bakit iyakin ka?"

"Alam mo ba kung gaano kahalaga sa'kin ang bag na ito?" Sabay wagayway nung bag niya, still not looking up. "Mas mahalaga pa ito sa buhay mo. Wala kang alam." Dun lang din siya nag angat ng tingin.

I looked away, nung makita ko ang naging itsura niya. Hindi ko siya matignan. Gusto ko na sana umalis. I must admit na hindi ko gusto ang ganitong scenery. Alam ko na bad boy ako pero ayaw ko ng may umiiyak na babae, pero nakakainis naman kasi ang babaeng 'to at ayaw ko sa kanya. I fucking hated her down to my core. To be brutally honest I hated her guts.

"Eh di bumili ka ng bago, gusto mo ako pa magbayad. Napaka OA mo." She ignored me completely kaya mas lalo akong nabadtrip sa ginawa niya.

"What's happening in here?"

I flicked my eyes in the direction of the voice to see Reid, storming in the locker hall like a fucking super hero.

"Ayan dumating na yung night and shining armor mo, to the rescue," I said sarcastically, clapping my hand slowly.

Sakto ang dating ng tatlo galing sa Gym. Hindi na kasi ako sumama pa sa kanila dahil alam kung sasabihin naman sa'kin ni Wynston kung bakit kami ipinatawag. Isa pa, nagdududa na din ako kina Reid at Pangit.

"What did you do to her?" Reid asked, his jaw clenching repeatedly.

Nilapitan naman ni Brannie si Pangit upang tulungan iyon na makatayo sa kinasasadlakan nito.

I cocked my head to the side. "Nothing. Nalaman ko lang naman ang pagsisinungaling ninyo sa'kin."

Bumuntong hininga siya at napailing. "Napakaliit na bagay Jaeger."

Alam niya na agad ang tinutukoy ko.

"You fucking lied to me because of her!" I snapped, gesturing Pangit. "I can't believe you Reid!" I exclaimed in dismay while glaring at him.

Pinaningkitan niya ako ng mga mata na para bang nababawan sa sinabi ko. "Napakawalang kwentang bagay Jaeger, pinalaki mo?"

"Para sa'yo oo maliit na bagay, pero para sa kin hindi!" sigaw ko. "How could you Reid?" Napuyuko siya at hindi nakasagot sa naging tanong ko, kaya ibinaling ko kay Pangit ang aking tingin. "Oy, Pangit huwag ka nang umiyak. Gusto mo ako na magbayad? Siguro kaya ka umiiyak ng ganyan kasi wala ka nang pambili ng bago, noh? Sige sagot ko na ang pambili, nakakaawa ka naman kasi."

Nag angat naman siya ng tingin at puro luha pa rin ang mga mata niya. Medyo nakaramdam na naman ako ng slight na guilt dahil dun. Pero agad niya pinahid yung mga luha gamit ang likod ng kanyang palad.