V LIVER || roségguk✔️

T w o

Ara tatilinin sonuna gelmiştik. Bugün okul tekrardan başlıyordu.

"Chaeyoung! Çık artık geç kalıyorsun." Annemin sesi bütün evi inlettiğinde hızlandım. Çantamı hazırlarken bir yandan tostumu kemiriyordum.
"Senin için ayakkabılarını sildim kızım."
Kapıya yaslanıp beni izleyen güzel kadına baktım ve kafamı salladım.

Her daim gülümseyip kimseyi kırmadan tatlı sözlerle insanları mest etmek, bu annemdi. Anlayışlı olmayı doruğunda yaşıyordu.
Ondan tamamen farklı olduğumdan bana genelde genlerimi baba denilen o adamdan aldığımı söylerdi.

"Çıktım ben hadi görüşürüz!"
Kapıdan çıkıp asansöre yöneldim ve zemin katı tuşladım.

O tuhaf yayıncının bana salak saçma şeylerden bahsetmesinin ardından iki hafta geçmişti.
Ben bu iki hafta içerisinde ne yapacağıma dair kendime bir plan hazırlamaya çalışıyordum. Fakat polise gidebilecek bir kanıta bile sahip değildim.

Unknown: günaydın Rose

Chaeyoung:kimsiniz?

Unknown:küçük oyunun kurucusuyum

Chaeyoung:ne oyunundan bahsediyorsun

Unknown:salağa yatma Rose
Unutmadın
hatta
unutamadın
Çünkü iliklerine kadar korkuyorsun

Chaeyoung:sen ve küçük şakalarından korkmuyorum
Bana hiçbir şey yapamazsın

Unknown:Cesaretini sevdim küçük kız
Şimdi biraz acele et okula geç kalmak istemezsin öyle değil mi?

Etrafımda hızla döndüm. Herhangi şüpheli biri aradım.
Kimse yoktu.

Bu mesajları polise kanıt olarak gösterebilirdim. O yüzden mesajları arşive sakladım ve telefonu okul ceketimin cebine yerleştirdim. Dış kapının orada beni bekleyen Lisa'nın yanına ilerledim.
"Chaeyoung günaydın! Bir dakika,
Sen iyi misin rengin atmış resmen?!"
Gerçekten yoğun bir stres altındaydım.

Sapığın teki peşimdeydi.
Birine bu durumdan bahsetmeye çekiniyordum.
Nasıl anlatacağımı bile bilmiyordum.
Özellikle sakin geçmesi için uğraş verdiğim hayatım sarpasarıyordu.

"İyiyim."

"Emin misin?"
Kafamı salladım. O da fazla ısrar etmedi ve bana sınıfa kadar eşlik etti.