V LIVER || roségguk✔️

F o u r t e e n

Benim kadar aptal bir insan var mı gerçekten merak ediyorum.

Hatta soruyu biraz değiştirirsek benim kadar aptal ve tuhafı var mıydı?

Yaklaşık 2-3 ay önce 'ruh emici' olduğunu söyleyen biri hayatıma bi anda giriyor. Gözümün önünde bir kaç kişi öldürüyor. Bana deli saçması bir binada kabus yaşatıyor ve bende her şeye rağmen duygularımdan beslenmesine izin veriyorum.

Sanki elimde değil gibiydi yaptıklarım. O kadar dengesizim ki üzülmem gerekirken gülüyorum çoğu zaman.

Gerçekten ne yaptığımı bilmeyen anlık duygularla ilerleyen birine dönüşmüştüm.

Şu yaşıma kadar plan ve programdan şaşmazdım hatta daha ileriye gidip nerde hangi duyguyu yaşayacağımı bile planlayan biriydim ben.

Hayatıma asla vasıfsız biri almaz ve
aşk-cinsellik olaylarıyla ilgilenmezdim.

Kısacası hayatım onun yüzünden tam anlamıyla karman çorman bir hal almıştı ve nasıl eski haline getireceğime dair en ufak bir fikrim yoktu.

Aslında, getiremeyeceğimin farkındaydım.

Onun yanındayken gerilsemde rahatsız değildim ama ne zaman onun yaptığı bir şeye şahit olsam canım yanıyordu.

Bu hiç adil değildi. Ben onun sadece tenime dokunacağını sanmıştım ama o kalbimin en derin yarasına tuz basıyordu.

Her seferinde ablamın bana verdiği isimle sesleniyordu; Roseanne kısaca Rose.

Ablamın ne zaman ve nasıl öldüğünü bilmiyordum. Annem bunu benden sır gibi saklıyordu.
Ablam hakkında herhangi bir soru soruşumda hemen telaşlanıyor ve asla yanıt vermiyordu. Bu yüzden Jungkook'un ablamla bir bağı olabileceğini düşündüm.

Belki benimle oynadığı 'küçük oyunu' zamanın da ablamla da oynamıştı.

"Chaeyoung?"
Yugyeom'un sesini duyduğumda uzun süredir boş boş baktığım kitaptan kaldırdım başımı.

"Efendim?" Dedim ve karşımdaki sıraya oturuşunu izledim. Hareketleri çok yavaştı.

"Nasılsın diye sormak istedim. Sabahtan beri biraz durgun gözüküyorsun."