V LIVER || roségguk✔️

N i n e

Sabah kalktığımdan beri patlamaya hazır bir bomba gibiydim. Bağırıp çağıracak yer arıyordum.

Sebebini bilmiyordum lakin çok sinirliydim.

Önümdeki test kitabını karalarken anlık gök gürültüsü ile kafamı hemen sınıfın penceresine çevirdim.
Bu sabah annemin ısırırlarına rağmen almadığım şemsiye yüzünden kendime bir lanet daha okudum.

"Park Chaeyoung?"

Sınıfla fazla bir iletişimim olmadığı için şu an karşımda oturmuş olan çocuğu tanımıyordum.
"Efendim?"

"Şey, nasılsın?"
Daha önce tek kelime bile etmediğim bu çocuk gelip nasıl olduğumu soruyordu.
Bugün kesinlikle normal bir gün değildi.

"İyiyim, sen?"dedim. Nasıl olduğunu asla merak etmiyordum. Sadece nezaketten sormuştum.

"Ben de iyiyim.
Çıkışta bizimle takılmak ister misin?"
Hayır tabii ki de.

"Ah, kusura bakma çıkışta başka bir işim var."
"Israr etsem?" İçimden milyon kez göz devirdim. Bir anda takılmak isteyen birine nasıl olumlu cevap verebilirdim ki.

"Üzgünüm...
Önemli."
Eve gidip kitap okumak çoğu şeyden önemli.

"Anlıyorum bir dahaki sefere artık."
kafamı sallayıp test kitabıma döndüm.

Bu neydi şimdi?

Biraz daha zorlasaydı o sırığa patlayacaktım.

Dün Jungkook'tan sonra tüm gece boyunca sessizce yastıklarımdan sinirimi çıkarmıştım.
Ve sonunda sanırım bir yastığımın kılıfını yırtmıştım.

Bana iyi gelmiyordu.

Derin bir nefes verip kendimi rahatlatmaya çalıştım. Böyle nefes alıp vermekle kendime gelemezdim.

Test kitabıyla bir süre daha oyalanmaya çalışırken zil çalmıştı.

Biraz ayaklarım açılsın diye lavaboya gitmeye karar verdim. Çok uzun bir süredir sadece oturuyordum ve ayaklarım karıncalanmaya başlamıştı.

Koridorun sonundaki lavaboya girdim.

Ellerimi soğuk suyun altına koyup ferahlamayı beklerken her gördüğümde beni darlayan kişi lavaboya ayak bastı, Yerim.