Zor Aşk||YapBar [TAMAMLANDI]

11.bölüm 💞

Ali gözlerini devirdi derin bir nefes alıp verdi "offf tamam" Duru hala gözleri dolu ama bi okadarda mutlu bi şekilde bize bakmıştı barış elimi bıraktı durunun iki elini avuçlarına aldı "küçük kızım, senin  sarı şövalyen aşık oldu... söz vermiştimş  sana, size  ama olmadı  işte kalbime söz geçiremedim yine bu aptalı affedermisiniz.." Duru güldü elinin tersi  ile göz yaşlarını  sildi "ben üzülmedim ki mutluluktan şey oldu yoksa şey yani asla şey yapmam bilirsin" barış gülümseyerek  "şey yapmazsın bilirim.." daha sonra  berk ve can a döndü "siz bu aptalı affedecekmisiniz?" Can ve berk gülerek  "gel lan buraya." Dediler ve sarıldılar ben bizimkilere döndüm "Alikuşuuum" cevap vermedi "oğuzkuşum" oda cevap vermedi "gökkuşağım..." oda cevap  vermeyince başımı öne eğdim gözlerim doldu  daha sonra oğuz gülmeye başladı " lan  şaka yapıyoz sulu göz." Sinirlenerek "yaa salak!" Onlarada sarıldık

Sabah kalkıp kahvaltımı yaptım daha sonra üstümü giyip okul üniformamı giyip evden çıktım ve okula doğru yol aldım

Okula girdim yukarı çıktığımda Duru  bir kıza bağırıyordu  barış ise duruyu kucağına  almış  kızdan uzaklaştırmaya çalışıyordu koşarak yanlarına  gittim duruyla aramız düzelmişti "duru ne oldu" duru beni duymayıp kıza saydırmaya devam  ediyordu arkama döndüğümde bade yılanının sinsice gülümsediğini gördüm koştum ve saçına yapıştım "Ne yaptın lan kıza!"  Bade cırlıyodu "söyle lan!" "Bişey yapmadım" dedi daha sonra bıraktım "BAK ŞİMDİ GİDİYORUM AMA SONRA GELİCEM" koşarak durunun yanına gittim "iyimisin" cevap vermedi "barış bizi yalnız bırakırmısın bi dk" tmm anlamında başını salladı ve yanımızdan gitti durunun karşısına geçtim  "bak kız kızayız anlat istediğini ne oldu?" Burnunu çekti "Annem.." dedi . Diyeceği  şeyi anlarmış gibi nefesim kesildi.. "Annem... ben çok küçükken terk etti beni.." yüreğim bir ateş düşmüş gibi yanmaya başladı bu konularda hassastım.. "bade öğrenmiş  bi şekilde bunu.. sonra bana gelip annen çok haklı seni terk etmekte ben olsam bende terk ederdim yani dedi güldüler" merakla sordum  "seni terk eden birini niye koruyorsun ki.." "o bırakmaz ki beni  öylesine mutlaka bir sebebi vardır.. yani.." yüzüme baktı gözlerinin içinde o terk edilmiş çocuğu gördüm bi an.. "bi sebebi vardır  demi.." dedi başımu öne eğdim "bilmiyorum" 1 dk sonra gelen hıçkırık sesi ile başımı kaldırdım daha sonra sarıldım  oda bana sarıldı göz yaşları omzumu ıslatmıştı ama umrumda değildi... duruyla ilk defa böyle  dert paylaşmıştık sanırım o bana benziyordu  güçlü gibiydi... ama zayıftıda... takmadığı şeyler vardı..  ama hassas olduklarıda vardı... o aynı benim gibiydi..

Helloğ Guys uzun zaman  sonra bölüm attım evet yaşıyorum Dmflsşdl neyse iyi okumalar bebökler😘❣