Seducing Daniel Heart - Complete

Chapter 37

Archer

Maaga akong na gising para mag jogging, sabi kasi ng Doctor makakatulog ang exercise tuwing umaga sa pag control ng heart beart ko. Mga dalawang oras rin akong nag jogging dito sa park na malapit lang naman sa appartment ko. Nakapagpaalam naman ako kilala mama at papa at pumayag naman sila dahil sa ikakabutin ko naman itong ginagawa ko.

Bago ako umowi, dumaan mo na ako sa isang coffee shop para bumili nang milk tea at tinapay. Binilhan ko naren sila mama at papa kaso nga lang hindi ren nila ito maiinom dahil umalis sila at naghanap ng brand new house na kong saan tatawagin naming bahay bakasyonan sa tuwing uuwi kami dito sa Pilipinas. Na isipan kasi nila na sa Canada ako magpapatuloy ng pagaaral ko. Kasi kong sa Japan baka mahihirapan lang akong mag adjust sa sarili ko dahil hindi naman ako manurong sa wika nila unlike sa Canada if you know how to speak english you could easily adopt their culture.

Paglabas ko sinalobong agad ako ni Dindo. Kinuha niya na ang mga binili ko sabay hatak sakin pa puntang sasakyan.

"Dindo bakit ba?"

"Archer hindi ko alam kong paano ko ipapaliwanag ito sayo"

"Ano ba kasi ang gusto mong ka sabihin sakin at bigla bigla ka na lang nanghahatak"

"Hindi mo kasi alam" wika pa nito at agad na niyang pinaandar ang sasakyan.

Kong saan man ako da-dalhin ni Dindo sana maging maayos kami makakarating. Kasi masyado siyang mabilis magpatakbo akala mo car racing tong sinalihan naming dalawa.

"Paano ko maiintindihan kong hindi mo sasabihin. Dindo hindi ako maghuhula"

"Archer nasa hospital ngayon si Daniel, nasagasaan siya ng sasakyan ka gabi sa subrang kalasingan. Malala daw ang kalagayan niya at hanggang ngayon hindi paren siya nagigising"

Para akong binuhosan ng malamig na tubig matapus kong marinig ang sinabi ni Dindo. Hindi ko magawang magsalita dahil naninikip na naman ang puso ko at tanging pagiyak na lang ang nagagawa ko.

"Archer kailangan mong makita siya. Kailangan ka niya ngayon"

"Bilisan mo pa Dindo kailangan ko makita si Daniel" tangin na sabi ko habang umiiyak.

"Archer akala ko ba pinagtapat mo na sa kanya na may sakit ka bakit ganon ang nang yari sa kanya nagpakalasing siya pagkatapus niyong magusap. Akala ko ba na maiintindihan niya ang kalagayan mo"

"Dindo, kasalan ko kasi to kong sinabi ko lang sana ang totoo sana hindi siya na sa hospital ngayon"

"Archer wala kang kasalan sa nangyari hindi ikaw ang bumangga sa sasakyan niya kaya wag mong sisihin ang sarili ko"

"Daniel, kasalan ko hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kapag may nang yari sa kanya masama"

"Ano ba kasi ang sinabi mo sa kanya at bigla na lang siyang umalis ka gab'i, at bad trip na bad trip ang pag mumukha niya"

"Dindo, hindi ko sinabi sa kanya ang  totong kalagayan ko, na kipagbreak ako sa kanya ka gabi"

"What the! Archer bakit na gawa mo yun? Akala ko ba na pagusapan na niyo ng mga magulang mo ito. Alam mo Archer ang swerti mo dahil nakakita ka ng taong magmamahal sayo. Kaya nga hinayaan kita kay Daniel, dahil na kikita ko kong gaano ka niya kamahal. Maiintindihan niya san ang kalagayan mo"

"Oo na Dindo kasalanan ko na, please wag mo naman isisi sakin. Dahil nasasaktan ren ako"

Kasalan ko talaga to. Bakit ba kasi na isipan ko pang ma kipaghiwalay sa kanya. Bakit hindi ko na isip ang pweding mangyari sa kanya.  Kong pwedi  ko lang sana maibalik ang kahapun.