ÇOCUK KALBİ

karanliğa devam

  Uzun bir aradan sonra yine burdayim.          Kırık umutlarla  burdayım  hayat ne tuhaf bir şeysin vallahi senle baş edemiyorum    bir hayale ulaşmak için beklersin ulaşįncada yine mutlu edemiyorsn    yapamiyorum senle gecinemiyorum   beni mutlu edemiyorsn ki  bugün şu nu anladım    .Hayata nasil başlarsan öyle bitiyor ağlamakla başladıysan ağlamakla biter  gülmekle başlarsan öyle de biter   okul okul dedim bekledim yillarimi aldi  ne oldu peki lise bitti son durağa geldik   üniversiteyi kazanma zamani hani peki neden  kaybolmuş gibiyim neden hiç bir şeye hevesim kalmadi oysaki umudumdun  nerde bu yürek  hani gidecektn sonuna kadar ....Ne oldu biliyor musn evlendim ama bu okumama engel olmaz ki    çekip gidesim geliyor her yerden  cok uzaklarda bir evin olsa kaybolsam hiç kimseyi yanima almasm o kadar ki yurulmuşum sabah uyanasim gelmiyor  oysa kalk kimdine bir umut yarat  çaliş    kedine   pes etme  ama olmuyor yapamiyorum yapmak zorundayim biliyorum  oysa  ben o okulu kazanmadan mutlu olmayacağimi   kenime verdiğim sözleri tutmayacağimdan  öyle korkuyorum ki kendime yediremiyorum kabullenemiyorum içim aciyor resmen ben böyle değildim  kimler aldi hevesimi bilemiyorum yok olmuş gibiyim    bana dua edin olurmu ..
....