The Everlasting Love (Yizhan)

အပိုင္း(၁)

"ဝမ္ေလးကုိ လြမ္းေနခဲ့တာ"

အိမ္ေရွ႕စံသည္ သူ၏ သြယ္လ်ေသာလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ရိေပၚ၏ မ်က္ႏွာကုိ ေမးဖ်ားမွကုိင္ကာ ဘယ္လွည့္ညာလွည့္ လုပ္၍ ေသခ်ာစြာၾကည့္ေနေလသည္။

စစ္ဟူေသာ ပင္ပန္းၾကမ္းတမ္းသည့္အရာ၏ အထုေထာင္းေအာက္တြင္ မ်က္ႏွာႏုႏုေသးေသးေလးသည္ ဒဏ္ရာဗလပြႏွင့္။ ပုခံုးႂကြက္သားတို႔၏ ေတာင့္တင္းမႈ၊ အရပ္ ျမင့္မား ေထာင္ေမာင္းမႈတို႔ႏွင့္အတူ ေျဖာင့္တန္းေသသပ္ေသာ မ်က္ခံုး စူးရွေတာက္ပေသာမ်က္လံုးတို႔က ေတာ့ ေလ်ာ့မသြားဘဲ ပိုတိုး၍လာကာ ေယာက်ာ္းပိုပီသလာသေယာင္ေယာင္။

"အရွင့္သား..."

ေျခဖ်ားေလးေထာက္၍ မ်က္လႊာေလးကုိ ပိတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးတို႔ကုိ ေရွ႕တိုးေပးလာေသာ မက္မြန္ပြင့္ေလး၏ ပုခံုးကုိ အသာႏွိမ့္၍ လည္ေခ်ာင္းဟန္႔ကာသတိေပးလိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ ေသာင္းခ်ီေသာ စစ္တပ္ႀကီး၏ မ်က္စိေရွ႕တြင္မဟုတ္ပါလား။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ ျမင္းျဖဴေလးက သူတို႔နားတြင္ရိွေသာေၾကာင့္ အကာကြယ္ရလိုက္ေသးသည္။

"ဟြန္႔"

မ်က္ခံုးလွလွတို႔သည္ အလိုမက်ျခင္းတို႔ႏွင့္ တြန္႔ေကြးသြားရလင့္ကစား ခ်စ္စဖြယ္ အသံႏွင့္ ႏွာမႈတ္၍ တေဆာင့္ေဆာင့္ထြက္သြားေသာ မင္းသားငယ္ကုိ ရိေပၚၾကည့္၍ ျပံဳးလိုက္မိသည္။
ျမင္းျဖဴေပၚကုိကုတ္တက္ေနေသာပံုက ပိုးတီလံုးေလးသဖြယ္။

ျမင္းျဖဴရဲ႕ေက်ာေပၚတြင္ လွပေပ်ာ့ေျပာင္းစြာထိုင္လိုက္လာေသာမင္းသားႏွင့္ ျမင္းျဖဴရဲ႕
ဇတ္ႀကိဳးကုိကုိင္ကာ စစ္တပ္ႀကီးဆီ ဦးတည္ေလၽွာက္လမ္းလာေသာ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာအျပည့္ႏွင့္ လုလင္ပ်ိဳတို႔သည္ ထိန္လင္းေသာ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္တြင္ ပနံတင့္လြန္းလွသည္ဟု ျမင္ရသူတိုင္းက စိတ္ထဲတြင္တိတ္တဆိတ္မွတ္ခ်က္ခ်ၾကသည္။

"ငါသာ အိမ္ေရွ႕စံက အာ့လိုလာႀကိဳတာခံရရင္ ဒီစစ္တပြဲတင္မကဘူး ပြဲတစ္ေထာင္ေလာက္ကုိ ကိုယ္ဗလာက်င္းၿပီးတိုက္ပစ္မွာ အရွင့္သားအတြက္ အရိုးေၾကေၾကအရည္ခမ္းခမ္း"

ဓားပဲ့ေလးကုိ ပိုက္ကာ သြားရည္တျမားျမားယိုစီးေနေသာ စစ္သားငယ္၏ေျပာစကားေၾကာင့္ ေဘးက စစ္သည္ေတြပါ မ်က္ျဖဴလွန္တဲ့အထိ မ်က္လံုးေတြကုိ လန္ပစ္ၾက၏။ ပါးစပ္ေတြက ေအာ့အန္သကဲ့သို႔လုပ္ၿပီး