"အဲ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဝတ္ရံုလက္ျဖတ္မင္းသား ရိုင္းစိုင္းေနသမၽွကုိ ထိုင္ၾကည့္ေနရမွာလား"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ သူက ေလၽွာ့တြက္ေနတာကုိ ၿငိမ္ခံေနလို႔မျဖစ္ဘူး အမတ္ႀကီး"
တေယာက္တေပါက္နဲ႔ ပြက္ေလာရိုက္ေနေသာ ေမာက္လိုက္ေတြကုိ က်န္းခ်န္မင္တခ်က္ၾကည့္ကာ လက္ေျမႇာက္ျပ၍ ၿငိမ္သက္ရန္အခ်က္ေပးလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ေဘးနားက အေပ်ာ္မယ္ငွဲ႔ေပးေသာ ေသရည္ကုိ တက်ိဳက္တည္းေသာက္ကာ ခြက္ကုိ လြင့္ပစ္ေပါက္လိုက္၏။
"အသံုးမက်တဲ့ လူေတြ"
က်န္းခ်န္မင္ရဲ႕ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေၾကာင့္ အားလံုး မ်က္လႊာခ်ကာ အပ္က်သံပင္မၾကားရေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားရသည္။
ဆီမီးေရာင္ေအာက္က ထင္ဟပ္ေနတဲ့ အမတ္ႀကီးရဲ႕ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြကုိလည္း ဘယ္သူမွာရင္မဆိုင္ရဲၾကေခ်။
"ဆုိစမ္းပါဦး မင္းသားက ငါတို႔အေပးယူေတြကုိ ဘယ္လိုသိသြားရတာလဲ"
က်န္းအမတ္ႀကီးက တေယာက္ခ်င္းစီကုိေစ့ေစ့ၾကည့္၍ ေအးစက္ေသာအသံႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။
"ဒါ..ဒါက"
အခြန္ဝန္ႀကီး ဖန္းခ်ဳးက ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ ေရွ႕တိုးလာၿပီး
"ကၽြန္ေတာ့္ဆီက လွ်ိဳ႕ဝွက္စာရင္းကုိ မင္းသားရသြားတာပါ"
က်န္းခ်န္မင္က အနားကုိကပ္လာရန္ လက္ယပ္ေခၚေတာ့ ဖန္းခ်ဴး ေၾကာက္လန္႔ျခင္းစိုးရြံ႕ျခင္းမ်ားနဲ႔ တုန္တုန္ယင္ယင္ အနားကုိကပ္သြားေလသည္။
"မင္းရဲ႕ အသက္ထက္ အေရးႀကီးတဲ့စာအုပ္ကုိ ဘယ္လိုလုပ္ အဲ့ဒီႂကြတ္စုတ္လိုမင္းသားဆီ အပါခံလိုက္ရတာလဲ"
"အမတ္ႀကီး ကၽြန္ေတာ္ေသသင့္ပါတယ္! ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ ေရွာင္လႊဲလို႔မရလို႔ပါ!အိမ္ေရွ႕စံက ကၽြန္ေတာ္ မိဖုရားႀကီး အေဆာင္ထဲဝင္တာမိသြားလို႔..မင္းႀကီးကို ေလၽွာက္တင္ပစ္မယ္လို႔ၿခိမ္းေျခာက္တာမို႔ ေပးလိုက္ရတာပါ"
"ေခြးလိုေကာင္!မင္းေၾကာင့္ငါတို႔ေတြ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မယ္!"
YOU ARE READING
The Everlasting Love (Yizhan)
Historical FictionHistorical Drama ေလးပါ 🙆♀️❤Brownie ရဲ႕ ဖင္မႏိုင္ပဲပဲႀကီးဟင္းစားျခင္း (3) Historical Drama လေးပါ 🙆♀️❤Brownie ရဲ့ ဖင်မနိုင်ပဲပဲကြီးဟင်းစားခြင်း (3)
