Jimin, çalıştığı küçük mochi dükkanına gelmiş, üstüne beyaz önlüğünü geçirmiş, alçak masaların kenarına oturan insanlardan siparişlerini alıyordu. Dondurmalı, çilekli, çikolatalı, kremalı, pembe, sarı, turuncu, birçok mochi... Jimin, mochi severdi, belki de sevmezdi. O dahi bilmiyordu. Park Jimin neydi? Park Jimin kimdi? Park Jimin neyi severdi ? Neyden hoşlanırdı? Park Jimin... Ona, ismi bile o kadar yabancı ve sevimsiz geliyordu ki.
Gün boyu pek de yoğun olmamışlardı. Birkaç grup gelmişti, onun haricinde birkaç kişi direk eve götürmek için almıştı mochileri dükkandan. Jimin'e ortalık toplandıktan sonra izin vermişti patronu. Onun ise evine gidesi yoktu. Yürüdü, yürüdü... Yol nereye götürürse dedi, öylesine yürüdü. Hava kararmaya, güneş batmaya yüz tuttu. Rüzgar hızlandı, saçıp savurur oldu. Birkaç damla yaş akıttı Jimin'in kederli bulutları gökyüzünden. Jimin ise kayalıkların birine oturdu. Nehiri izliyordu bu sırada. Başını hafifçe kaldırdı, yağmur damlalarının teninden akışını seviyordu, bu sayede yağmur, göz yaşlarını kamufle edebiliyordu. O sırada aklına gelen şeyi yaptı.
∆∆∆
Gönderen; Park Jimin
Gönderilen; Mimoza çiçeği
- Denizdeyim Mimoza çiçeği. Hâlâ yanlızım ama sulara bağıracağım tüm herşeyi, hem de herşeyi. Bu arada, beni duyuyor musun? Görüyor musun bunları? Belki de çoktan yedim engeli. Belki de okumayı bilmeyen bir amcasın. Kayalıklar soğuk mimoza çiçeği, hava soğuk. Üşüyorum. Hayır, soğuğu seviyorum. Bilmiyorum.
- şimdi bir kağıt bırakacağım mimoza çiçeği, sana yüzlerce şey yazacağım ve onu denize bırakacağım, sonra belki bir gün dalgalar onu doğru birine götürür, belki de sana. Bilmiyorum, kaybolur kesin.
- mimoza çiçeği, oku isterdim. Dalgalar benden alsın, senin kıyına bıraksın isterdim.
- Belki de... Yanlız değilim.
AGAPE.
YOU ARE READING
Mimoza | Jikook
Teen FictionPark Jimin, birgün bir numara salladı. Kim olduğundan habersiz. Sadece yazdığı şey ; - bana masal anlat, mimoza çiçeği. - kim olduğunun bir önemi yok.
