Ezekiel's Journey Book 2 of Destiny

Chapter 3

Gray

Nagising akong masakit ang aking ulo. Mukha yatang marami akong aninom kagabi. 

I walk towards the bathroom to take a shower, kailangan ko ata yun para malamigan naman ang ulo ko. Bigla namang sumagi sa isip ko ang nangyari kagabi. Nangyari nga ba yun or its just my imagination?

"You're just imagining things, Gray. Lasing ka lang." kumbinse ko sa sarili.

Nang matapos akong maligo ay nagsuot lang ako ng sweat pants at tinungo ang kusina para maghanda ng makakain.

This is my daily routine every weekend. Maligo, kumain, manood ng movies at ng videos namin ni Sarah. Then just drink until I can't stand.

Its been a year since she was gone and I can't accept that she's that gone. Marami na akong plano sa amin. I even thinking on proposing to her then that happen. Is just that its been unfair to us.

Nang matapos kong kumain, agad akong pumunta sa sala para manood ng movie na paborito ni Sarah. 

"Ang boring talaga ng buhay mo."

Napabalikwas naman ako sa narinig ko. "What the heck?! Sino ka? T-teka, ikaw yung kagabi?"

"Yep. That's me. The one and only." he smile.

"So, hindi panaginip yung kagabi. Nakakita nga ako ng multo."

"Yeah ako nga-- wait. FYI, I'm not a ghost. I am a spirit. Magkaiba yun."

"Ha? A-anong pinag-iba nun. Tsaka bakit ka ba nagpapakita sa akin?"

"Because you are my mission."

"M-mission? Bakit naman ako naging mission mo?"

"Wait, bakit nga ba kita naging mission?" he act like he's thinking.

"Kung ano mang naging kasalanan ko sayo, nakikiusap ako. Patawarin mo ako."

"Ha? No, no, no. Wala kang kasalanan. I'm here because I want to help you."

"Ha? Help me?" bigla akong naguluhan.

"Yep." naupo naman siya. "I will help you to move on."

"Move on? Saan? At kung magsalita ka ay parang kilalang- kilala mo ako ha."

"Yep. Ay slight pala. Konti lang ang alam ko sayo pero sakto lang para matulungan kita."

"How much do you about me?"

"Um, wait." may kinuha siya sa kanyang bag na tablet. "According here, you are already 27 of age and a photo journalist. You're fiancé died a year ago. That's why you are here to be alone." inilagay niya ulit ang tab sa sling bag . "But according to my source, you are that kind of guy na masayahin at positivity is your sibling. That's why I'm here brought back that positivity." he explain.

"Who told you that? Wait, did you see Sarah? Kung nakikita mo siya, please kausapin mo siya na magpakita siya sa akin. Nakikiusap ako, gusto ko siyang makausap. If you really a spirit, tulungan mo akong makausap siya." I beg.

"Well, I can help you with that pero medyo mahihirapan rin ako--,"

"Kahit ga'no katagal basta makausap ko lang siya. Please, I really need to see her. Gusto ko siyang makasama kahit sandali lang." lumuhod ako sa harap nang naiiyak.

"U-uy teka. Tumayo ka diyan. Oo, tutulungan kita diyang pero bago yan kailangan mo munang tulungan ang sarili mo."

"How? Show me. Gagawin ko makita ko lang ulit si Sarah. Please, gagawin ko lahat makasama ko lang ulit siya."