!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
TW: ölüm, ölü beden, detaylı ve rahatsız edici anlatımlar, rahatsız edici ve tetikleyici içerik, yas süreci,kendi kendine zarar verme düşünceleri, uyuşturucu kullanımı, fiziksel ve mental şiddet
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
•JIMIN•
Çekip gitmek kolay. Merdivenleri çıkarken defalarca sendelemeye rağmen hızını kesmemek de kolay. Üzgün gözlerle sana bakan bir köpeği geride bırakıp olabildiğince hızlı bir şekilde binayı terk etmek de kolay.
Bugün senin yanına kavga etmeye gelmedim ama artık canıma tak etti. Kapalı bir kutu olduğunu biliyorum ama beni sevdiğini ve bana aşık olduğunu iddia ederken nasıl hala o lanet Berikanın üzerinde çalışıp gözümün önünde onları içmeye devam ediyorsun anlamıyorum. Benden sakladığını ve öğrenmemi istemediğini bilmek çok kolay.
Zor olan kısım, nereden başlayacağını bilememek.
Yani, içine bu kadar kapanık bir insanın geçmişine nasıl ulaşabilirim ki? Dünya üzerinde kendinden başka güvendiği sadece tek bir insan olan bir adamdan bahsediyoruz.
Hah. Adam.
Gözümde bir çocuktan fazlası değilsin. İlk tanıştığımızda tabii ki, ilah gibi görüyordum seni. Sanırım hala görüyorum, emin değilim. Ama kalbini kırarken ya da kalbimi kırarken gözlerinde gördüğüm o küçük, sadece sarılmak isteyen savunmasız çocuğu görmezden gelemiyorum artık.
Biliyorum. Büyümen gerekmiş, adam olman gerekmiş. Belki başına gelenler (artık her neyse) hiç gerçekleşmemiş olsaydı o çocuksu kişiliğini yansıtabilirdin ya da en azından insanlardan tüm gücünle kaçman gerekmezdi.
Nereden başlayacağım şimdi?
Ah Yoongi, neden diğer insanlar gibi yardım eli uzatılınca kabul etmiyorsun? Gerçekten kafamı yorup duruyorum ve neden benden kaçtığını anlayamıyorum. Beni sevdiğini sanmıştım. Beni sevdiğini görmüştüm? Rol yapma konusunda bok gibisin. Çok kötüsün Yoongi. Sadece birkaç dakika bile dikkatini senin üzerinde toplamayı başarabilen biri bunu fark edebilir, yaralısın, üzgünsün ve korkuyorsun. Ama kimse -benden başka kimse- seni görmeye çalışmıyor ve senin umurunda değil bu.
İnsanlar görülmek isterler Yoongi. Yoksa bunca acının ve çabanın ne anlamı kalır ki? Değil mi? Ha?
En çok korktuğum da ne biliyor musun? Bir şekilde geçmişin hakkında bilgi edinebileceğim diyelim, bir şekilde neden benliğini bu Berika cehennemine kendi ellerinle sürüklediğini öğreneceğim. Ya yeterli bulmazsam? Daha da kötüsü, ya sana hak verirsem? Ya artık seni engellemeye çalışmazsam? Ne yapacağım? Neden yanımda değilsin ki? Neden kendin anlatmıyorsun bana?
Tanıştığımızdan beri en büyük korkum bu Yoongi. Bir gün neden Berika kullanmaya başladığını öğreneceğim ve iyi kötü bir fikrim olacak. Hangisinden daha çok korktuğumu bilmiyorum, hak vermekten mi yoksa vermemekten mi? Nötr hissedebileceğimi sanmıyorum çünkü şimdiden düşünebileceğimden çok daha fazla battım bu batağa.
Yürüyorum, yürüyorum ve yürüyorum ama nereye gideceğimi bilmiyorum ki. Kiminle konuşacağımı da bilmiyorum. Belki de sadece eve dönmeliyim ve sana sormalıyım? Anlatmayacağından yüzde yüz emin olsam bile...
