!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
TW: ölüm, ölü beden, detaylı ve rahatsız edici anlatımlar, rahatsız edici ve tetikleyici içerik, yas süreci,kendi kendine zarar verme düşünceleri, uyuşturucu kullanımı
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Avazım çıktığı kadar bağırsam ne olur ki? Öldüğün yerde ölmenin romantik olacağını ve iyi hissettireceğini düşünmüştüm ama hayır. Kollarımda son nefesini verdiğin yere dönmek hiç iyi bir fikir değildi. Üstelik buraya kafa dinlemek ve güzel manzaranın tadını çıkarmak üzere geldiğini bildikten sonra. Beni buraya daha önce getirebilirdin. Güzel anılarımız olabilirdi burada. İkimizin de öldüğü yer olmaktan başka.
Ben hiç ölmek istememiştim. Ölmeyi isteyen biri olmadım hiçbir zaman. Yaşamayı çok severdim ben. Güneşin doğuşunu izlemeyi, kuşların cıvıldamasını dinlemeyi, çıplak ayaklarımla çimenleri hissetmeyi ve ağaçlara dokunmayı severdim. Senden önce. Geceleri yıldızlara bakıp bambaşka diyarlar hayal etmeyi severdim. Yeni değiştirdiğim çarşaflarda banyodan sonra bebek gibi uyumayı, denizde ve okyanusta gidebileceğim kadar uzağa yüzmeyi, kumdan kaleler yapmayı severdim. Senden önce. Arkadaşlarımı severdim, hepsiyle tek tek sohbet etmeyi. Kitap okumayı, başka insanların hayal gücünde kaybolmayı severdim. Yazı yazmayı severdim, dünyayı kendi gözümden anlatmayı severdim. Senden önce.
Resmen ciğerlerim yanıyor. Birini kaybetmek böyle bir hismiş meğer. Daha önce kimseyi kaybetmemiştim. Varlığınla ilgili aynı şeyi söyleyebileceğimden emin değilim ama yokluğun o kadar somut bir şekilde etrafımda dolanıyor ki tarif etmesi güç. Nereye dönsem, ne zaman nefes alsam hemen yanı başımda yokluğun oluyor. Burada, bir kez daha, kucağımda seni tuttuğuma inanamıyorum. Benden vazgeçmediğine inanmak istiyorum. Kendini iyileştirmeye çalışmadığını bilmek zorundayım. Benden sonra bile kendini öldürmeye devam etseydin senden nefret edeceğimi sanmıştım ama hayır. Böylesi daha kötü.
Sanki yardım için elini uzatmışsın da, ben daha seni düzgünce kavrayamadan ellerimden uçmuş gibisin. Külsün artık. Hiçbir şeysin. Ben de son Berikayı alıp burada öldüğümde, dünya üzerinde seni benim kadar sevmiş kimse kalmayacak. Halbuki çığlık çığlığa bağırmalıyım sana olan sevgimi. Nasıl mükemmel bir insan olduğunu. Nasıl naif ve kırılgan bir ruha sahip olduğunu. Her şeyin en iyisini hak ettiğini. Keşke evinin karşısında kiralık bir daire olmasaydı diyeceğim ama seni tanımadan bir hayat sürebileceğim ihtimali çok çok daha kötü.
Vakit geldi. Umarım tarif ettiğin kadar acılı olur ölümüm. Umarım kurtarılamayacak kadar güçsüz düşer vücudum. Umarım, gözlerimi kapattığımda hemen yanıma gelirsin, ellerimden tutmana ihtiyacım var. Yalnız ölmekten korkuyorum, anlarsın ya?
Avcumdaki Berikaya bakıyorum. Çok güzel Yoongi. Çok güzel. Bir şimşek parıltısı gibi. Yakıcı, ölümcül, görkemli... Seninle benim aramda ölümden oluşan bir köprü.
Berika.
Beni de öldür.
İşte, ağzımda eriyor.
Yuttum.
Başardım. İkinci kez, bir Berika aldım. Acı tadı ağzımı gıdıklıyor. Eskisi gibi acı değil ama. Derin bir nefes alıp uçurumun kenarına gidiyorum, kavanozun kapağını açıp rüzgara bırakıyorum senden kalanları. Ben de yakılmak istiyorum. Fakat benim vücudumla ne yaparlar bilmiyorum. Babam muhtemelen aile anıtına götürmek ister. Umurumda değil, yanımda taşıdığım ruhun ve ruhum sonsuzluğa doğru yola çıkmak üzere.
Ölüm korkusu tüm bedenimi kaplarken titriyor ve üşüyorum. Senin üşüdüğünde yaptığın gibi üstümdeki kapüşonluya gömülüp ellerimi cebime sokuyorum. Ne yazık ki benimkileri ısıtacak ellerin yanımda değil...
Titremem biraz geçiyor ve-
Cebinde bir şey var.
Bir kağıt.
"Jimin,
Bir de birbirimizi tanımak için çok kısıtlı vaktimiz vardı deyip duruyorsun...-"
Benim yapamadığımı yaptın, ölümle arama girdin Yoongi.
**
