KUZEY RÜZGÂRI -BÖRÜ- (KARADENİZ SERİSİ -III)

14 "Sancı"

ALİSA

Dehşetle Poyraz'a baktım. Bu kadın neler diyordu böyle?

"Poyraz bizi tanıştırmayacak mısın?" O kadın bana alaylı bir gülümsemeyle bakıyordu.

Küçük çocuk ise Poyraz'ın bacaklarına sarılmaya devam etti.

"Baba, seni çok özledim!"

Babasının onu kucağına almasını hevesle bekliyordu.

Babasının...

"Alisa!" Poyraz telaşla bana bakıyordu.

Herkesin yüzünü incelerken bakışlarında büyük bir acıma gördüm.

Kandırıldığım için, aldatıldığım için bana acıyorlardı!

Poyraz'ın yüzüne sert bir tokat attım.

"S-Sen, sen nasıl bir insansın?!" Diye bağırdım.

Sesim yankılanırken Poyraz başını iki yana salladı.

"Yok öyle bir şey!" Ardından bakışları yanındaki kadına döndü. "Dilan saçma sapan konuşma! Sen onun karşısına gelmeye nasıl cesaret edebilirsin lan? Sen kimsin ki Alisa'yla konuşuyorsun?!" Dişlerinin arasından tıslıyordu.

Dilan bana alayla baktığında daha fazla dayanamadım ve hırsla Poyraz'ı ittim.

"Defol git hayatımdan!" Diye bağırdım. "Sakın peşimden gelme, sakın!" Adeta kendimi yırttım.

Koşarak havaalanından çıktım.

Ellerim titriyordu...

Koşabildiğim kadar koştum. Var gücümle, ayaklarım sızlayana dek koştum...

Beni belimden yakalayan kollarla birlikte gözyaşlarım şiddetlendi.

"Bırak beni! Dokunma bana!" Diye bağırdım.

Poyraz yüzümü avuçlarının arasına aldı.

"Yok öyle bir şey! Benim çocuğum falan yok! Beni dinleyeceksin Alisa!" Kolunu sertçe belimden ittim.

"O kadın ne hakla benimle konuşabilir? Benim yanıma geldi, benimle dalga geçti! Sevgilin olduğumu biliyordu! Bu kadın karın değilse, benimle böyle konuşma cesaretini nereden alıyor? Söyle ha, söyle!" Poyraz sert sesimle birlikte sertçe yutkundu. "B-Bana onun karın olmadığını söyle... Karım değil de!" Acıyla hıçkırdım.

Poyraz derin bir nefes aldı.

"Karım..." Diye mırıldandı. "Anasını avradını sikeyim ki o benim karım! Kağıt üstünde-" Yeniden attığım tokatla birlikte sözü yarıda kesildi.

Nefes dahi alamıyordum...

"O zaman karının yanına git Poyraz! Artık benden sana yâr olmaz!" Dedim.

Tam koşup gidecektim ki beni bırakmadı.

Gözlerinin dolduğunu görebiliyordum.

"Sen on yıldır benim yârimsin... On yıldır ben senden gidemedim Alisa! Anlamadan dinlemeden yapma bana bunu! Sensiz yaşayamam..." Adeta yalvarırcasına bana bakıyordu.

Gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim.

"S-Sen o kadına aitsin! Bana ait değilsin... Git onun yanına! Git çocuğunun yanına! Metresinden sana fayda gelmez artık..." Diye fısıldadım.

Poyraz metres kelimesini duyunca irkildi. Aniden sertçe kolumu tuttu.

"Ne diyorsun ulan sen, ne metresi?! Ben o kadınla aynı yatağı bırak, aynı odada dahi kalmadım!"