Killer Psycho [✔]

14 (nuguya?)

Sowon masuk ke dalam pejabatnya, baru sahaja nak check data passcard harini, Seongwu menyapanya.

Sowon : ah, neon mwohae Seongwu?
Seongwu : Baru habis meeting kecil. Sajang-nim baru masuk kerja ke? Ah saya bukan nak perli, tanya je. Tadi tak nampak
Sowon : hurm, tadi saya ada hal sikit. Geundae, Baekho oppa mana?
Seongwu : Baekho? Mwolla. Saya dua jam dalam bilik mesyuarat tu.
Sowon : oh Baekho tak join?

Seongwu menggeleng. Sowon meletakkan semula buku passcard itu di tempat asalnya. Dia memikirkan sesuatu sebentar.

Sowon : Seongwu, jom keluar makan nak?
Seongwu : nae?? Sa-sajangnim ajak saya ke?
Sowon : habistu siapa lagi nama Seongwu kat sini. Nan paegoppa, kalau awak tak nak, tak apa.
Seongwu : eh mesti lah nak. Heish, soalan apakah camtu. Jom saya drive.
Sowon : eh makan kat restoran kat kaki lima ni je lah.
Seongwu : hm, okaylah.

"Baru nak berfeeling date dalam kereta. Tch, bersederhana betullah perempuan ni" batin Seongwu kesal.

Seongwu : sajang--
Sowon : sowon, panggil saya sowon je.
Seongwu : ah majja, saya lupa. Ngeee
Sowon : ehm.. (baca menu di buku menu yang disediakan di atas meja)

Seongwu : sowon nak makan apa?
Sowon : mwolla.. saya tak pernah makan kat sini. Apa yang sedap?
Seongwu : Chicken slice dia sedap.
Sowon : ish, mana nak kenyang.
Seongwu : cemtu, pilih lah sendiri.
Sowon : hahaha arasseo

Skip

Dah sejam mereka di kedai makan. Sowon ada meeting pukul 8. Sekarang baru nak masuk pukul 7.

Sowon : Bosan tak kat sini? Kalau bosan, awak boleh balik dulu.
Seongwu : eh tak, takde. Mana ada bosan. Kan ada awak. Kalau sorang ni bosanlah. Sowon ada meeting kan japgi?
Sowon : nae, mana awak tahu?
Seongwu : saya pun masuk meeting tu jugak, boleh lah kita pergi sekali.
Sowon : ah geurae.

Hening. Dah terlalu lama disini berborak hingga kehabisan topik nak dibicarakan.
Seongwu menatap wajah Sowon lama, bukan apa, dia tengah menganalisis mood Sowon. Ada sesuatu nak dia tanyakan.

Memandangkan haritu Sowon berkata dia tiada boyfriend, jadi Seongwu gunakan peluang ini untuk dia confess, tolak atau terima tu belakang cerita. Asalkan Sowon tahu and mana tahu Sowon boleh try bukakan hati untuk seongwu nanti. Kalau lambat nanti melepas. Itu yang dipikiran Seongwu.

"No, bukan sekarang. Nanti diaada meeting. Kalau terganggi fikiran dia macam mana? Aduh,tapi sekarang lah time yang sesuai" batin seongwu sambil merenung air minumannya.

Sowon : termenung je tu. Mesti dah mengantuk kan?
Seongwu : eh takdelah. Mana ada hehe.
Sowon : jom masuk pejabat. Ke awak nak stay sini dulu ?
Seongwu : kalau awak dah nak balik, saya pun ikutlah.
Sowon : eung, arasseo. Ni--
Seongwu : takpe saya belanja.
Sowon : tapi saya yang ajak--
Seongwu : tak apa. Awak tunggu je kat luar.
Sowon : oh.. gamsahamnida.

Sowon menggalas beg tangannya dan berjalan keluar.

_____

Wonwoo : yah Doktor Seuha-
Seuha : awak boleh panggil saya Seuha je
Wonwoo : pasni takyah nak pakaikan aku baju bagai. Ingat aku budak ke ha?
Seuha : awak tugas saya, saya bpleh buat semua tu.
Wonwoo : aku tak kesah kau boleh buat ke tak, aku taknak. Faham? Kau bukan Sowon! Aku nak Sowon sorang je. SO-WON.

Wonwoo : Ingat!
Seuha : hm, dia ada ke sini? Saya yang jaga awak siang malam tahu tak?!
Wonwoo : Dahtu bebas jelah aku. Susah susah je jaga sial. Pastu merungut. Kalau taknak kerja, berhenti. Taknak pesakit cam aku ni, tukar doktor!
Seuha : Huft, apa apa jelah Wonwoo. Saya nak awak tahu yang Sowon tu..

Hening seketika.

Wonwoo : apa? CAKAPLAH!!

Wonwoo : Sowon apa eoh?!
Seuha : dia ada laki lain. Dia takkan sukakan laki yang gila terkurung macam awak ni.
Wonwoo : BOHONG!! Sowon tak akan buat macam tu
Seuha : Tch!

Seuha berlalu pergi.

Wonwoo : Sowon-ah, tak betulkan apa pompuan tu cakap? (Belai gambar polaroid Sowon)

_____

Mesyuarat selesai.

Seongwu : Sowon!
Sowon : ah Seongwu. Waeyo? Baekho mana? (Sambil gulung kertas kerja)
Seongwu : Dia,, entah. Hehe. Awak lepas ni, nak ke mana mana ke?
Sowon : erm, terus balik kot. Kenapa?
Seongwu : saya... hantar eh?
Sowon : tak apalah Seongwu, harini je dah banyak benda awak tolong saya. Saya boleh balik sendiri. Lagipun time macam ni banyak teksi.
Seongwu : urm (pouting) eh meh saya tolong kemas.

Sowon pun tak boleh nak halang since Seongwu terus ragut kertas yang lain dan tolongnya. Dia pelik dengan sikap Seongwu yang lain macam. Macam mahukan sesuatu.

Sowon : Seongwu, saya tanya ni awak jangan marah eh
Seongwu : apadia? Tanyalah.
Sowon : urm, awak nak gaji lebih ke?
Seongwu : eish! Mana adalah. Saya saja je nak tolong sajjang-nim. Awak kan yeoja.

Sowon hanya mengangguk faham dengan keadaan yang masih hairan tapi dia ketepikan perasaan itu.

Seongwu : Sowon
Sowon : eum?
Seongwu : saya hantar awak balik ye?
Sowon : Kan saya dah cakap, saya ba--
Seongwu : dah lewat malam, awak tu dah la yeoja.
Sowon : baru pukul 10 lebih. Mana ada lewat. Ramai lagi orang orang kat sana.
Seongwu : ani. Saya hantar. Jom. Nak letak mana barang ni?
Sowon : huft, tak payah. Saya balik sendiri. Sini barang tu.
Seongwu : Shh shh. Jom

Sowon : Seongwu! Saya tak perlukan bantuan awak sekarang. Eoh? Arasseo?? Mianhae..

Sowon merampas kotak kertas kerjanya dari tangan Seongwu.
Namja itu menggenggam lengan Sowon

Seongwu : saya hantar awak, please??
Sowon : ani, gwencanha. Gomawo,
Seongwu : tapi-
Sowon : saya penat, bye.

Sowon berlalu pergi meninggalkan Seongwu yang sedih. Itulah. Memaksa lagi.

Baekho : bukan camtu cara dia.
Seongwu : kau datang dari mana setan
Baekho : Heish.. cari pompuan lain ah. Tinggi sangat taste kau ni. Rendahkan sikit.

Baekho kemudian berlalu pergi dengan acahnya membuatkan Seongwu berdecak kesal dan mengajuk cara Baekho tadi.

Skip

Sowon. Sudah dua minggu berlalu. Jadi, kira kira dua kali Sowon melawat Wonwoo di hospital tetapi dia tidak pergi. Kenapa?

Hari Sabtu minggu pertama, dia segugut yang amat sangat.
Sabtu minggu kedua pula dia terlalu penat hi gga tidur ssharian. Tahu tahu sudah malam. Tak sempat nak jenguk. Pihak hospital juga tidak melefon dirinya untuk datang melawat memandangkan kondisi Wonwoo yang selalu mengharapkan dirinya.

Adakah Wonwoo dah.. lupakan Sowon?

Malah, sowon hubungi doktor Seuha juga tidak diangkat. Pernah sekali callnya di-reject. Agaknya terlalu sibuk.

Sowon : Aku kena jenguk wonwoo ni, merajuk dia tu nanti habis aku. Macam mana nak buat appointment dengan doktor, call pun tak angkat.

Sowon : ah pegi jumpa teruslah.

Skip

Selepas berurusan dengan pihak atasan di hospital bahagia itu, Sowon dibenarkan bertemu dengan Wonwoo. Dia juga mendapat berita baik.

Sowon dapat membawa Wonwoo pulang lusa nanti untuk self mental treatment memandangkan mereka sudah tahu ubat Wonwoo untuk sembuh ialah kasih sayang  dan perhatian dari orang yang dia sayang. Tapi jika sebarang perkara yang tak diingini berlaku, mereka akan menahan Wonwoo semula.

Yeoja ini masuk ke ruangan Wonwoo. Nampaknya namja itu sudahpun tidur. Doktor Seuha juga tiada diruangan ini. Mata Sowon meliar liar diruangan ini.

Dinding wad malah diconteng. Ini mesti kerja Wonwoo, kalah budak budak. Sowon menghembus nafas berat.

Sowon : Jamkkamal..

Sowon menyentuh nombor nombor yang di pangkah Wonwoo bak kalendar. Dan tarikh itu semua, ialah bilangan waktu dirinya melawat Wonwoo.

Tapi, dia tak dapat datang.

Sowon mengutuk dirinya sendiri. Tiba-tiba besi katil berbunyi membuatkan dia cepat cepat menoleh ke belakang. Wonwoo dah bangun. Mungkin dia dah tidur lama atau Sowon menggangu acara mimpinya.

Sowon : won-wonwoo.. mianhae
Wonwoo : nuguya? Mana Doktor Seuha?

"Seteruk ini ka penyakit dia..." batin Sowon takut.

TO BE CONTINUED

Sorry lama tak update. Busy and kalau waktu free, malas la pulek hahahah