054**: Benim kim olduğumun bir önemi yok diyorum sana.
Voo: Peki.
Taehyung son mesajı da atıp telefonunu kapattı. Ayak tenisi oynayan gruba döndü. Hiçbirini tanımıyordu. Zaten bu okulda tanıdığı kişi sayısı bir elinin parmağını geçmezdi. Ne kendini tanıtma gereği duymuş,ne de kimseyle tanışmıştı. Hayatında kimseye yer yoktu. Tabi bilinmeyen numara hariç.
Sahi kimdi o? Ne istiyordu ondan? Gerçekten seviyor muydu yoksa bu da bir oyun muydu?
Telefonu açıp mesaj var mı diye kontrol etti. Yoktu. Acaba o da saha da mıydı?
Voo: Sende mi oynuyorsun? (14.20)
Voo: Oynuyorsun. (14.28)
054**: Hayır.Seni izliyorum. Neden sahadaki her erkeği tek tek incelediğini anlamaya çalışıyorum. Biri mi var?
Voo:Ne?
Voo: Nasıl biri?
054**: Hoşlandığın biri...
Voo: Saçmalama.
Voo: Bir daha aynı hatayı yapar mıyım?
054**: Yapma.
054**: Sevme kimseyi.
054**: Kimseyi canı yakacak kadar yakınına alma.
054**: Beni bile.
Taehyung okuduğu mesaja ne cevap vereceğini bilmiyordu. Ne yapmaya çalışıyordu bu adam. Bir anda hayatının merkezine düşmüştü. Onu sevdiğini iddia ediyordu. Ama ne zaman ki Taehyung ona bir adım atacak olsa onu itiyordu.
Önce beni sevmiceksin diye söz vermesi, şimdide bu.
Birine inanmaya bu kadar ihtiyacı varken tekrar yanlış kişiye mi güveniyordu?
