Moon

Bölüm 58

Sevdiğim adam...

"Jimin uyan hadi okula geç kalıyoruz.." diyerek uyayan Jimin'i dürtmeye başladı. Uykulu , mağrur gözlerini açarak çoktan hazırlanarak başında dikilen Taehyung'a baktı. Neyin kafasını yaşıyordu şu anda?

"Okula mı geç kalıyoruz? Şaka mısın sen? Üç gündür ağzını bıçak açmadı. Seokjin hyung gittiğinden beri yatağın üzerinde öylece oturup boşluğu izledin. Şimdi de tüm bunlar yaşanmamış gibi kalk okula mı gidelim diyorsun."

Jimin'in nefes bile almadan kurduğu cümleleri yüzündeki boş ifadeyle dinledi. Anlatacak birşeyi, cümle kuracak kelimeleri kalmamıştı. Tüm gerçekler acının son noktasına kadar önüne serilmişti. Hiç kapanmayacağını sandığı yaralarının aslında hiç açılmadıklarını öğrenmişti. Fırtınalar eserken yüreğinde hiçbir şey olmamış gibi susmuştu. Ne söyleyebilirdi ki? Kime kızabilirdi? Çektiği acıların hesabını kimden sorabilirdi?

Delice severken bir anda kaybettiği adama nasıl kızabilirdi? O da onun kadar yanmıştı. Onu da öldürmüşlerdi.Onun da canını hiç acımadan yakmışlardı. Nasıl kızsın, nasıl kırılsındı ki ona?

"Napayım Jimin? Ne istiyorsun? Ağlayayım mı? Hangi birine ağlayacağımı bilemediğim yaralarım için ağlayayım mı? Bağırıp , çağırıp etrafı mı dökeyim? Canımı mı alayım,sanki çok yaşıyormuş gibi? Söylesene ne yapayım?" diye avaz avaz bağırdı.

Kalbi göğsünü döverek onun evi burası söyle gitmesin diye yalvarırken "git" diye avaz avaz bağırdığı gibiydi haykırışı.

"Susma lanet olası susma. Atma artık içine tek başına taşıyamadığın yüklerini. Kabul et artık Taehyung. Tek başına halledemiyorsun. Bırak acılarına ortak olalım. Bırak kırgınlığı da kızgınlığına birlikte göğüsleyelim."

"Kızgın değilim ki. Ona kırgın da değilim. Ben onu bana getirmeyen dünlere küsüm Jimin. Ben onu bana unutturmayan ama o olduğunu söylemeyen rüyalarıma küsüm. Tenimdeki çizgiler beni sevmeyen adam ,beni hiçe sayan ailem yüzünden değildi ki benim. Duraktaki çocuğu unutmama engel olan rüyalarım yüzünden. Defalarca vazgeçmek istedim ben Jimin. Sana bunları yapan adamı hala sevemezsin diyerek nefret ettim kendimden. Bu son dedim hep kendime. Bu gece son. Yarın sabah uyandığında onu unutacaksın diye kaç gece yalvardım kendime. Sabah yine duraktaki çocukla uyandım ben.
O gözleri unutamadığım için bir kırmızı çizik daha attım bileklerime. Ben onu bana getirmeyen ,ama unutmama izin vermeyen hayata küsüm. Ben beni çok seven adamı tanımayan kendime küsüm."

Her cümlesine bir damla gözyaşı karışırken Jimin'de karşısındaki adamın çaresizliğine ağladı. Çok ağırdı bu yük be."Geçecek" demek istedi. Sımsıkı sarılarak "Tüm bunlar geçecek." demek istedi ama geçmeyeceğini bile bile yalan söyleyemedi. Bu cümleleri onun kurmasının bir anlamı olmazdı. Taehyung'un sevdiği adama ihtiyacı vardı. Zamana ihtiyacı vardı. O yüzden belki de okula gitmeliydiler. Sevdiği adama yakın olacağı tek yer orası idi.

"Okula gidelim mi?" dedi gözyaşları arasında Jimin.

"Gidelim." dedi.

Sevdiğim adama gidelim.

____________Moon________

Mal gibi ağlıyorum.

İyi değilim ben.