Moon

Bölüm 46

Varlığına teşekkürler adam...

Saatlerdir hastanenin bahçesindeki bankta oturmuş sigara üzerine sigara içiyordu. Taehyung onu kovsa da gidebileceği en uzak mesafe bu kadar olmuştu. Olmuyordu. Ne kadar istese de ona kızamıyordu.
Onun gözünde Taehyung hala küçücük, savunmasız, masum bir bebekti. Bir bebeğe hiç küsülür müydü?

Jimin'den öğrendiğine göre Taehyung akşam yemeğini sorun çıkarmadan yemiş, yaptıkları kısa bir konuşmadan sonra uyuyakalmıştı. Ondan uzak durması gerektiğinin farkındaydı. Ama o uyurken azıcık görse ne olurdu ki? Sadece iyi olduğunu kendi gözleriyle görücek, omuzlarına iyi geceler öpücüğünü bırakarak, çıkacaktı.

Sigarasını söndürerek hastaneye girdi. Merdivenleri çıkarak , Taehyung'un kaldığı odanın kapısına geldi.
Kapıyı yavaşça araladı ve sessiz adımlarla odanın içine girdi.Ardından yine yavaşça kapıyı yavaşça kapatarak , odanın ilerisindeki yatağa doğru adımladı. Ay ışığından gelen zayıf ışık, odayı az da olsa aydınlatıyordu. Yatağın baş ucuna geldiğinde gördüğü manzara kalbinin erimesine sebep oldu. Yanağını yatağa yasladığından dudakları büzüşmüş Taehyung'un tatlılığı Jin'in kalbine zarardı. Bu çocuğa her gördüğünde yeniden aşık olması normal miydi?

İki yıl boyunca onu uzaktan sevdikten sonra şimdi bu kadar yakınında olduğuna hala inanamıyordu. Şu manzara onsuz geçirdiği her günde çektiği acıya değerdi. Taehyung'un güzelliği çektiği tüm hasrete bedeldi. Şu manzarayı her gün görmek için yapabileceği şeyler sınırsızdı.

Odadan çıkıp gitmesi gerekiyordu,o da farkındaydı. Ama bu güzellik nasıl bırakılıp,gidilirdi ki? Birazcık daha izlese olmaz mıydı? Hem daha omzuna iyi geceler öpücüğünü bırakmamıştı. Yatağın yanında hafifçe bükülerek ,elini yatağın üzerine kaldırdı. Taehyung'un yumuşak saçlarına doğru uzandı. Aynı anda Taehyung'un gözleri ardına kadar açıldı ve göz göze geldiler.

"Kovma beni..."

Jin yalvaran bir tonla kısık bir sesle konuştuğunda Taehyung gözlerini ona dikmiş, öylece bakıyordu.

"İstesemde senden gidemiyorum... Lütfen kovma beni."

Taehyung öylece Jin'e bakmaya devam etti. Taehyung kalbinin atış seslerini kulaklarında tutuyordu. Bir çift siyah inci ve ninni gibi gelen sesiyle bu adamın etki altına girmesi zor olmuyordu. Jin böyle bakıp, bu sesle konuşarak ona istediği herşeyi yaptırabilirdi.

Tanımadığınız bir adamın sesini özlemek ona aşık olduğunuzu mu gösterirdi?

"Konuşma benle ama burda kalayım." dedi Jin yine fısıltı gibi bir sesle yalvarırcasına."İstersen bakma da...Seni rahatsız etmem...Sesimi bile çıkarmam.. Kalayım mı?"

Her sözü kor olup düşerken yüreğine,bir kere daha kendi isteğiyle yenildi bu adama. Yatakta yana kayarak "Jimin koltukta uyuyor,ayakta bekleyemezsin sabaha kadar." diyerek yanındaki boşluğu gösterdi.

Jin'in gözleri kocaman açılarak duyduklarına inanmadığı belli bir şaşkınlıkla baktı Taehyung'a.

"Benimle uyumak istemez misin?" diye fısıldadı Taehyung.

Jin uzun süre kımıldamadan baktı sevdiği adama. Bunun ona ,onlara attığı bir adım olduğunun farkındaydı değil mi?

Bedenini zorlukla kımıldatarak Taehyung'un yanındaki boşluğa bırakarak ona doğru sokuldu. Dudaklarını Taehyung'un saçlarına bastırarak "Teşekkür ederim" diye fısıldadı. Bir teşekkür ne kadar çok şey ifade edebilirse o kadar çok anlam ifade ediyordu.

Bir kolunu Taehyung'un başının altından geçirerek kafasını koluna yaslamasını sağladı. Gözlerinde garip bir ışıltıyla Taehyung'a bakıyordu. Şu anki mutluluğunu tanımlamaya kelimeleri yetmezdi.

Taehyung gözlerini kapatarak Jin'e doğru sokuldu ve Jin'in kalbinin o an mutluluktan durmasına sebep olacak sözlerini fısıldadı:

"Beni bu kadar güzel sevdiğin için asıl ben teşekkür ederim."

________Moon________

Allah'ım ben bunları yerimmmm.

Diğer bölümde yazdığınız güzel yorumlarınız için çok çok çok teşekkür ederim 😊💜

eclipsadeluna fıstığım verdiğin öneri için teşekkür ederim ama sizi sınırlar içinde bırakmak istemiyorum. Çünkü o sınırların aşılmayacağını çok iyi biliyorum.

Zaten 46 bölüme kadar okuyupta,oy verip , yorum yapmayan birinin bu saatten sonra -ozellikle ben dedikten sonra- yapmasının bir anlamı yok benim için.

Woah güzel bir bölüm yazmanın mutluluğu var üzerimde.

Sizi çok seviyorum 💜