Kapit Bahay (Boy x Boy)- COMPLETED

CHAPTER 5

CHAPTER 5

Michael's Point Of View

PAGKAPASOK ko ng gate dumiretso ako sa pintuan sa likuran ng bahay dahil nakita ko na nasa sala si Manang at Yaya.

Dahandahan kong binuksan ang pinto, nang makapasok nagmadali akong umakyat ng hagdan at pumasok sa kuwarto ko.

Buti nalang hindi ako nahuli.

Nilabas ko na ang marumi kong damit sa paper bag na binigay ni Marcus kanina. Teka bakit short tsaka t-shirt lang yung nandito?

Where's my underwear?

Sa kalagitnaan ng pagiisip ko biglang tumunog yung phone ko. Someone chatted me. Baka si Mama. Kaya dali dali kong binuksan ang phone ko.

I was shocked when i saw the chat head, it was him. Wait hindi ko naman siya inadd sa facebook ah?

There are 2 new messages from him.

Binuksan ko yung message at bumungad sakin ay ang picture ng brief ko na hawak hawak niya.

Marcus: looking for this?

Shit! Nasa kaniya hindi niya binalik sakin. Nagiisip ako kung anong irereply ko sa kaniya ng bigla siyang tumawag.

It's not a call, it's a video chat.

"What are you doing? Bat dimo binalik sakin yan?" I seriously asked.

But he just laughed at me.

"Can i barrow this?" He asked back.

Barrow, puta bat hihiramin naman niya yung brief ko?

Akmang sasagot palang ako ng magsalita ulit siya. "You can't say no, quits na tayo pinahiram kita ng underwear ko kaya ibibigay mo na sakin to."

"Ulol mo! May i remind you na malinis yung hiniram ko sayo, yan gamit na yan. Kadiri ka ang dugyot mo." I exclaimed.

"Edi mas masaya." Ngingisingsing sabi niya.

Pinatay ko na ang tawag. Marami pakong gagawin. For sure nagaalala si Manang kasi kagabi pako hindi bumababa.

Knowing Manang hindi naman yun basta basta pumapasok sa kwarto ko, kahit hindi ako sumasagot sa katok niya. Alam ko na agad yon kahit isang araw ko palang silang kasama sa bahay.

Dahil busog pako, magpapahangin muna ako sa veranda.

Medyo hindi na tirik ang araw. Dahil hapon na at malapit ng dumilim.

I wonder what is he doing right now? Nakatitig ako sa veranda ni Marcus na kaharap ng veranda ko, ng bigla siyang lumabas. Naka short lang siya.

Nakatitig lang kami sa isa't isa. Bakit ganito nung kausap ko siya sa phone kanina hindi naman ako nahihiya bat ako nahihiya ngayon

Bakit parang awkward?

"Hi." Nakangiting bati niya sabay ngiti. Napakatamis at napakagandang ngiti.