Κύμα Τριών Μηνών

Κεφάλαιο Έκτο

       Κυριακή, 19 Ιουλίου 2020

                      04:32 π.μ.

Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν υπέροχες. Γι'αυτό και περνούσαν γρήγορα. Και ο Αχιλλέας τις απολάμβανε με τη καρδιά του. Ούτε που του περνούσε απ'το μυαλό ότι ήταν άρρωστος. Δεν τον ενδιέφερε καθόλου πια. 

Οι φίλοι του έμεναν έκπληκτοι κάθε μέρα. Ο Αχιλλέας ένιωθε καλά και το έδειχνε. Ξενύχτια, αλκοόλ, κολύμπι σχεδόν κάθε μέρα, περπάτημα σε περιπτώσεις που δεν υπήρχε μέσο, τσιγάρα, σεξ. Κι ούτε ίχνος κούρασης.

"Ρε μήπως μας δουλεύει;", έλεγε σε καθημερινή βάση η Μαρκέλλα.

Υπήρχε καχυποψία από όλους τους. Και κυρίως από τον Παύλο. Αισθανόταν πολύ όμορφα που ο κολλητός του περνούσε όμορφα και ήταν σε θέση να κάνει όλα τα παραπάνω. Αλλά είχε ένα πολύ κακό προαίσθημα που δεν είχε μοιραστεί με κανέναν από την παρέα. Ούτε με την Ιωάννα.

 

                                                                                  ******

Τα ξημερώματα της Κυριακής, βρίσκουν τον Αχιλλέα και την Isis να κάθονται αγκαλιά στην αγαπημένη παραλία του Αχιλλέα, τη Βελανίδα. Είναι και οι δύο λίγο φτιαγμένοι και μεθυσμένοι. Συζητούν, γελάνε, φιλιούνται. 

Εκείνος την έχει αγκαλιά με το ένα χέρι και καπνίζει με το άλλο. Εκείνη έχει το ένα της χέρι μέσα από το ανοιχτό του πουκάμισο και του χαϊδεύει απαλά τη πλάτη. 

Isis: "Αχιλλέα, να σε ρωτήσω κάτι;"

Αχιλλέας: "Ναι, εννοείται."

Isis: "Ήθελα να σε ρωτήσω εδώ και κάποιες μέρες, αλλά συνέχεια το ξεχνούσα. Γιατί δεν μου είχες πει ποτέ τι νιώθεις;"

Δεν απαντάει αμέσως. Την κοιτάει και αρχίζει και γελάει.

Αχ: "Σοβαρά τώρα;"

Η Isis τον κοιτάει γεμάτη απορία.

Is: "Τι είναι τόσο αστείο;"

Σταματάει να γελάει.

Αχ: "Εντάξει το κόβω. Λοιπόν, για να θυμηθούμε λίγο τι είχε γίνει εκείνη τη χρονιά. Εγώ εξακολουθούσα να είμαι στρουμπουλός, άρχιζα να κάνω κάνα τσιγάρο που και που και είχα μείνει μόνο για ένα μήνα. Εσύ, είχες αρχίζει να καπνίζεις, εάν δεν κάνω λάθος, που δεν κάνω γιατί εσύ με είχες πείσει να καπνίσω για πρώτη φορά. Και επίσης, πολύ σημαντικό, 'έβγαινες' με εκείνο το κόπανο, τον Πάνο."