Hoofdstuk 29

794 27 4
                                    

Kelsey

Het gesprek met de oma van Kaj heeft me aan het denken gezet, niet zomaar. Misschien is het wel beter dat we uit elkaar zijn. Nee het is niet beter ik mis Kaj elke dag en ik wil zijn sterke armen om me heen, zijn lieve stem die in me oor fluisterd en zegt dat hij van me houdt. Ja dat is wat ik wil en wat ik mis, Kaj is zeker de liefste jongen van heel Nederland, nee van heel de wereld. Zijn lach laat mij lachen, huilt hij huil ik. We zijn samen een tien en dat zal ook nooit veranderen, dus vast besloten loop ik door het huis, naar beneden en zoek me schoenen doe ze aan en loop naar buiten en pak me fiets, zonder nog na te denken rijd ik naar huis van Kaj en bel aan.

Kaj

Ik maak de deur open en zie Kelsey staan, wil de deur dicht gooien maar iets houdt me tegen. Het is de voet van Kelsey " Nee Kaj je moet naar me luisteren, niet de deur dicht gooien maar me binnen laten en me verhaal laten doen " zegt ze, ik kijk haar aan
" Wie ben jij om mij te zeggen wat ik moet doen. "
" Kaj alsjeblieft, ik smeek je laat me alles uitleggen " ik denk nog even na maar laat haar dan binnen, we lopen naar de woonkamer want er is niemand thuis, we gaan zitten en ik kijk Kelsey aan,
" Oke vertel me dan maar. " zeg ik
" Als eerst weet ik dat ik fout ben geweest, ik had nooit met Dioni moeten zoenen en ik weet dat het niks goed maakt, dat je boos bent is dan ook echt terecht. Maar die tijd dat we ruzie hebben gehad merk ik hoeveel ik je wel niet mis, dat is toch iets. Het was meer dat ik het zielig voor Dioni vond. Ik kon het niet aanzien om een best goede vriend zo te zien. Kaj ik mis je, je lach, je sterke armen om me heen en alles in een. Dat is niet zomaar en ik wil dat terug, je lieve stem die in me oor fluisterd dat je van me houdt, Kaj ik wil je terug " is haar laatste woord, wow zo heb ik het nog nooit bekeken. Ze heeft een beetje gelijk, als ze echt op Dioni was zou ze nooit zoveel moeite nog voor mij doen. 
" Kom hier " zeg ik als ik haar zie huilen. Ik geef haar een kus " Ik mis jou ook " zeg ik dan

Cassius

Samen met Fatima loop ik door de stad, we zien Jai lopen en gaan naar hem toe. " Hey Aziaat " zeg ik en sla hem op de schouder, oh ik dacht dat het Jai was en een jongen die ik niet ken draait zich om. Oeps dat was wel echt een hele harde faal. Fatima komt niet meer bij van het lachen " Sorry ik dacht dat je iemand anders was " zeg ik dan nog snel. Loop zo snel mogelijk naar Fatima die gewoon niet meer bij komt van het lachen, boos kijk ik haar aan maar dat helpt voor geen meter want ze blijft lachen. " Dat is niet leuk "
" Je had eerst zijn gezicht moeten zien en dan die van jou, zo geniaal " zegt ze half huilend van het lachen, dan voel ik een arm op me schouder 
" Wat is er zo grappig " zegt een stem, draai me om en zie dan Jai staan
" Ja nu ben je het wel he " zeg ik, dan moet Fatima nog harder lachen en Jai kijkt ons zo niet begrijpend aan
" Laat maar zitten " zegt Fatima,
" Kom we gaan wat drinken " stel ik snel voor, maar de hele weg naar het Cafe stopt Fatima niet met lachen

Isha

Ik loop door de straten van Marokko, Soumia is echt een lief meisje. Ze is wel een beetje beschermend over zich zelf. Niet gek ze heeft me alles verteld over het uithuwelijken en dat haar broer van alles wist. Dat deed haar nog het meest pijn, de jongen die haar altijd zal beschermen die haar zo voor liegt. We lopen naar het hotel en daar zitten de boys in de lobby, we lachen naar hun en dan lopen we naar boven. We komen op de kamer van Soumia aan. Als we op haar kamer komen doet ze haar hoofddoek af. " Mag je nu wel je hoofddoek af doen? " vraag ik
" Ja zolang er niemand in de kamer is met wie ik kan trouwen is het niet erg " zegt ze ik kijk naar haar lange bruine haren, ze heeft veel krullen
" Mag ik het kammen " zeg ik, ze lacht en knikt, dan krijg ik een borstel in me handen gedrukt en ik doe langzaam door haar haren. Zo mooi haar echt niet normaal, dat wil ik ook omg.

Britt

Ik zit aan tafel samen met me moeder en Giovanni, nu is het de tijd dat ik het moet vertellen. Dat ik gewoon liever bij Giovanni woon dan bij me moeder, dat is moeilijk om te zeggen. Me moeder heeft me opgevoed en alles voor me gedaan. Me hele leven bepaald tot waar ik nu ben. Dus het is best moeilijk om haar zo pijn te doen, ja of ze gaat me begrijpen. " Oke ik wil wat vertellen, maar eerst beloven niet boos te worden " zeg ik
" Oke dat beloven we lieverd " zegt me moeder, ik zucht nog een keer diep
" Na lang twijfelen en in deze vakantie, ben ik erachter dat ik liever bij Gio woon. Na dat ik thuis ben gekomen hebben we meer ruzie dan normaal en dat had ik bij Gio gewoon niet. Je bent ook bijna nooit thuis en ik ms die aandacht. " zeg ik en kijk me moeder aan, ze kijkt een beetje geschrokken.

Hey hey hey, het uploaden gaat wat moeizaam want wil gewoon een goed hoofdstuk voor jullie neerzetten. Sow, dont hate me. Ik doe het allemaal voor jullie, oke ik ga hopelijk 20 dec naar bbrave en tp4y. MAAR 29 DEC SOWIESO met ellie pellie lekker dingentje. Bye

Doolhof (B-brave)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu