Jason
«Τζέισον σου έχω νέα», μου φωνάζει ο Στιβ καθώς με πλησιάζει με γρήγορο βήμα.
«Τι μπορεί να έγινε ενώ ακόμα δεν άρχισε ούτε η πρώτη ώρα;» Τον ρώτησα, σμίγοντας τα φρύδια για τα νέα που μου έχει, αφού με είχε πλησιάσει ήδη.
«Καινούριος μαθητής», μου ανακοινώνει με ένα πονηρό χαμόγελο. «Κοπέλα μάλιστα», συνεχίζει δαγκώνοντας τα χείλια του.
«Πώς και έτσι;» Απορώ.
«Δεν ξέρω. Αλήθεια είναι κάπως περίεργο που ήρθε αφού έχουμε ενάμησι μήνα που ξεκινήσαμε μαθήματα αλλά ποιός ξέρει;» Αναρωτιέται ανασηκώνοντας τους ώμους του. «Αλλά λένε ότι είναι καλή», λέει πονηρά και γλύφει τα χείλη του.
«Σιγά ρε φίλε ηρέμησε», τον σκουντάω λίγο, γιατί έτσι όπως το πάει η κοπέλα δεν θα την γλιτώσει εύκολα από εκείνον.
«Κάτσε να την δεις και θα σου πω εγώ», μου χαμογελάει με αλαζονικό ύφος λες και είναι σίγουρος ότι θα την καταφέρει.
«Αν δεν πάμε μέσα, δεν νομίζω να την δω», του απαντάω ενώ απομακρύνομαι από κοντά του για να μπω προς την τάξη. Εκείνος επιταχύνει το βήμα του για να με φτάσει και περπατάει δίπλα μου καθώς προχωράμε προς την αίθουσα.
«Η αδερφή σου;» Με ρωτάει λίγο πριν μπούμε μέσα.
Γυρνάω να τον κοιτάξω απορημένος και εγώ ο ίδιος για το που βρίσκεται. «Δεν ξέρω, έφυγε πιο νωρίς από μένα το πρωί. Λογικά μέσα θα είναι», δίνω την πιο λογική απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό.
Μπαίνοντας μέσα στην αίθουσα λίγοι κάθονται στις θέσεις τους, συνειδητοποιώ, καθώς κοιτάω τριγύρω μου. Από την αριστερή πλευρά στο βάθος κάθεται η παρέα του Κόνορ, χασκογελώντας και ψιθυρίζοντας, οι πιο πολλοί έχουν ένα αλαζονικό χαμόγελο. Ο Κόνορ όμως κοιτάει τόσο έντονα κάπου αλλού. Ακολουθώ το βλέμμα του στην άλλη άκρη της αίθουσας όπου βλέπω μια παρέα κοριτσιών να περιτριγυρίζουν τη θέση μίας κοπέλας, η οποία δεν καταλαβαίνω πια είναι καθώς την κρύβουν οι υπόλοιπες.
«Εκεί είναι», μου δείχνει ο Στιβ με το δάχτυλο στο βάθος, στην παρέα των κοριτσιών.
«Ποιος;» Τον ρωτάω σμίγοντας τα φρύδια μου.
«Η αδερφή σου», μου λέει κάνοντας νόημα με τα μάτια του προς το μέρος της. «Δεν τη γλύτωσε η κοπέλα από ανάκριση από ότι βλέπω.», μου λέει γελώντας.
«Τι εννοείς;» Τον ρωτάω, διότι δεν καταλαβαίνω αυτό που λέει.
«Η καινούρια λέω δεν γλύτωσε την ανάκριση από την παρέα της αδερφή σου.» Τονίζει την πρώτη λέξη και γελάει στη συνέχεια.
YOU ARE READING
You don't know me
Teen Fiction*** «Και εμένα μου αρέσει.» Είπε πρώτου με φιλήσει. Μου είχε κοπεί η ανάσα, το στομάχι μου είχε έναν έντονο πόνο, που ήταν υποφερτός όμως. Τα χέρια του έσφιγγαν όλο και πιο πολύ την μέση μου, το σώμα μου. Ενώ ήξερε ότι δεν μπορούσε να νιώσει κατευθε...
