"ေနဦး သူေရာပါလား"
အာလိုင္းကလဲ မေကာင္းဘူး
ျပာျပာသလဲျဖစ္ေနေသာ ရွင္းကို ပန္းရီမွ
"ရွင္းဘာၾကည့္ေနတာလဲ။ ၾကည့္မေနနဲ႕ နင့္ေမာင္ေလးပါတယ္။"
"ဟုတ္လား...."
"ဘာမွေတာ့ ဝင္မေျပာပါဘူး"
ထိုစဥ္ Notiတခုဝင္လာသည္။
"အားးးးး"
"ဟဲ့ ဘာျဖစ္တာလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ငါ့ကို account addထားတယ္"
"ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူလဲဟ"
"နက္ရွိုင္း"
"ငါတို႔ကိုေတာင္မ addပဲ နင့္ကို addတယ္ဆိုေတာ့ တစ္ခုေတာ့ တစ္ခုပါပဲေနာ္"
ပန္းရီေျပာလိုက္သည့္ စကားေၾကာင့္ ရွင္းရင္ခုန္သြားသည္။
(သူ႕လုပ္ရပ္ေတြက ဘာလို႔မရိုးသားသလိုျဖစ္ေနရတာလဲ)
"ငါစကားသြားေျပာရင္ေကာင္းမလား"
အကုန္လုံးက ထေအာ္သည္။
"သြားမေျပာနဲ႕"
"နင္ စမေျပာရဘူးေနာ္"
"ဟုတ္ ေျပာေတာ့ဘူး"
"မနက္ေက်ာင္းပိတ္တယ္ဆိုေတာ့ နင္တို႔ဘာလုပ္ၾကမလဲ"
"လြတ္လပ္ေရးကြင္းကလဲ လူေတြနဲ႕ျပည့္ေနမွာ ေနာက္ေန႕မွ သြားၾကတာေပါ့ ရွင္းနင္တို႔ ငါ့အိမ္လာၾကပါလား"
"မုန႔္လုပ္စားၾကမလို႔လား ပန္းရီ ငါလာတာက ရတယ္ေလ ငါ စုလင္းကိုဝင္ေခၚခဲ့ေပးမယ္ ႏွင္းသက္ကေရာ"
" နင့္အိမ္ကို လိုက္ပို႔ခိုင္းလို႔ရလား ႏွင္းသက္"
"အြန္း ရေလာက္တယ္ ပန္းရီ"
ရွင္း -"ဘာလုပ္စားၾကမလဲ"
ပန္းရီ -"ေရညွိလိပ္နဲ႕ ေဖ်ာ္ရည္ေရာ"
စုလင္း- "ဗိုက္ျပည့္ပါ့မလား'
ရွင္း- "ကိုးရီးယားကင္ပါေၾကာ္စားၾကမယ္"
ပန္းရီ- "အိုေက လိုအပ္တာကို ရွင္းက ၿမိဳ႕ထဲက ဝယ္ခဲ့လိုက္ ေရာက္မွ ဝိုင္းရွင္းလိုက္မယ္"
ရွင္း- "yes sir"
ပန္းရီ- "ငါတို႔ ဟိုကေလးေတြကိုပါေခၚသင့္လား"
