Την επόμενη μέρα ξύπνησα δίχως όρεξη για τίποτα.
Γέμισα το φλιτζάνι με μια γερή δόση καφεΐνης και καθησα μπροστά από το λάπτοπ.
Έπρεπε να βρω δουλειά. Δεν ήξερα για πόσο θα συνεχιζόταν αυτή η κατάσταση, μα χώρις δουλειά, δεν θα μπορουσα να πληρωσω τους λογαριασμούς, πόσο μάλλον το φαγητό μου.
Για ώρες, σαν μανιακή έψαχνα για κενές θέσεις εργασίας μα δεν βρήκα τίποτα.
Γέμισα το φλιτζάνι μου με καφε και συνέχισα το ψάξιμο. Ήταν ο τρίτος καφές που έπινα μέσα σε 2 ώρες.
Είχα αρχίσει να απελπίζομαι, δεν έβρισκα για τον τομέα μου. Έβγαινα από τις ιστοσελίδες και ξανά από την αρχή.
Η απελπισία μου, είχε πιάσει πάτο.
Ξεφύσηξα και χτυπησα το χέρι μου πανω στο τραπέζι απαλά.
-"Γαμώτο, τί θα κάνω;" ρώτησα τον εαυτό μου και ένοιωσα τα συναισθήματα να φουντώνουν.
Η προοπτική να μείνω χωρίς δουλειά δεν μου άρεσε καθόλου, ποσο μαλλον να σκέφτομαι πως θα εμένα, χωρίς δουλειά για μήνες...ισως και για χρόνια;
Αρχισα να περιφερομαι στο σπίτι, δεν μπορουσα να καθίσω χωρίς να κάνω τίποτα.
Είχα αρχίσει να τρελενομαι, καθώς το μυαλό μου έκανε σενάρια φαντασίας.
Έκλεισα το λαπτοπ, έβαλα τα παπουτσια μου, άρπαξα τα απαραίτητα και κατευθύνθηκα προς το σπίτι των γονιών μου.
Φτάνοντας, δεν παρελειψα να αγοράσω, τα αγαπημένα γλυκά της αδερφής μου.
Χτυπησα το κουδουνι και περιμενα να μου ανοίξουν.
Στο κατώφλι στάθηκε η αδερφη μου και μου χαμογέλασε.
-"Μας ξέχασες Άρτεμης. Γλυκά είναι αυτά; Αν είναι τα αγαπημένα μου, σε συγχωρώ. Περνά μέσα, η μαμά σε περιμένει από το πρωι. Λεει πως κάτι έπαθες. " είπε ανήσυχα και με σταμάτησε για να με κοιτάξει
-"Θα τα πουμε μέσα. Τα νέα δεν είναι ευχάριστα."
Μπήκαμε μέσα στην κουζίνα και αγκάλιασα την μητέρα μου, αφήνοντας ένα φιλί στο κουτελο της
-"Καλώς την. Κάθησε κάτω και πες μας τι εγινε." με προσταξε, καθώς καθόμουν σε μια καρέκλα
-"Στο δείπνο. Όταν είναι και ο μπαμπάς παρών" της είπα και της χαμογέλασα
Μέσα σε 1 ώρα καθόμασταν στο τραπέζι, καθώς μιλουσαμε για διαφορά θέματα, προσπαθώντας να αποφυγω την συζήτηση για την δουλειά και τον Πέτρο.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Troubles in paradise
Science FictionΚοίταξα τον άντρα στο απέναντι τραπέζι να συζητά με μια γυναίκα, ίσως να ήταν μεγαλύτερη μου. Το μόνο σίγουρο ήταν, ότι ήταν όμορφη. Ήπια μια γουλιά από τον καφέ μου και δάγκωσα το χείλος μου. Ήταν ψηλός, σχεδόν έφτανε το 1.90, είχε κάστανα μαλλι...
