Troubles in paradise

7. Μην αργήσεις

Εγώ και ο μαλα-- εννοώ ο αδερφός της Δήμητρας, είχαμε μείνει να κοιτάμε ο ένας τον άλλον.

Αυτός με κοιτουσε θυμωμένα.

Εγώ...εγώ ήθελα να φυγω απο'κει μέσα.

Την άβολη σιωπή, διέκοψε η Δήμητρα αφου καθάρισε τον λαιμό της και μας κοίταξε

-"Λοιπόν; Πώς γνωρίζεστε;" ρώτησε χωρίς περιστροφές

Κάνεις δεν μίλησε

Και τι να έλεγα;

Ξέρεις αυτός είναι ο μαλακας που σου έλεγα;

Καθόλου επαγγελματικό.

-"Αυτός ήταν ο κυριος που σου έλεγα Δήμητρα " της απάντησα και το ύφος της έλεγε πως δεν κατάλαβε πολλά

Ξεφύσηξα και την κοίταξα

-"Εκείνος, που μου πήρε την θέση του πάρκινγκ;"

-"Εε ναι...τί;"

-"Στέκεται απέναντι σου" της είπα ηττημένα

Γουρλώσε τα μάτια και κοίταξε τον αδερφό της

Έπειτα εμένα.

Και μετά παλι τον αδερφό της

Και αυτό συνεχίστηκε για τουλάχιστον 1 λεπτό.

-"Μάλιστα..." είπε ψιθυρίζοντας

-"Καθήστε κυρία Λότους. Έχουμε να μιλήσουμε για την βιογραφία σας" άκουσα την φωνή του ηλι-- εννοώ του αδερφού της Δήμητρας και τον κοίταξα

Μου έκανε νόημα να καθίσω στην καρέκλα και με μικρά διστακτικά βήματα, κάθησα και τον κοίταξα...επαγελματικά

Όσο εκείνος διάβαζε το βιογραφικό μου εγώ, επεξεργαζόμουν τα δεδομένα.

Μπόρεσα και παρατήρησα λίγο το προφίλ του.

Ήταν σίγουρα 30 χρονών και πολυ, μα πολυ...γυμνασμένος. Είχε αφήσει μουσι λίγων ημερών και ήταν από τους άντρες που του πήγαινε φοβερά.

Άφησε τον φάκελο και με κοίταξε

Με επεξεργάστηκε και έπειτα με κοίταξε στα μάτια.

Και άρχισα να τρέμω σαν το ψάρι έξω από το νερό.

Σίγουρα θα πετούσε κάτι αισχρό για εμένα.

-"Εδώ βλέπω πως...ήσουν αρκετά καλή και χρήσιμη στην προηγουμένη σου δουλειά"

Χαμογέλασα

-"Εκτός αν κοιμήθηκες με τον διευθυντή σου τότε--"

Τον διέκοψα θυμωμένα