Troubles in paradise

10. Πώς πέθανε;

Επιτέλους, είχε έρθει το Σαββατοκύριακο.

Όχι ότι δεν ήθελα να δουλέψω, αλλά τελευταία, είχαν πέσει πολλά στη εταιρεία.

Έμαθα απο την Δήμητρα, πως ο ξάδερφος τους, ήθελε να τους πάρει την εταιρεία.

-"Το γουρούνι, ποτε μου δεν τον συμπάθησα " μου είπε καθώς κάρφωνε το μαχαίρι στο γλυκό της "ποτε του δεν είχε καλές σχέσεις με τον Ίαν"

Την κοίταξα και ξεφύσηξα

-"Δεν μπορεί όμως να σας πάρει την εταιρεία. Στα χαρτιά είναι γραμμένη σε εσάς τους δυό."

-"Εκτός αν η εταιρεία φαλιρίσει. Τότε το μόνο που μας μένει είναι να την πουλήσουμε και τσακ" χτυπησε τα χέρια μεταξυ της, σαν να έπιανε μια μυγα "η εταιρεία θα πέσει στα χέρια του. Είναι κάθαρμα. Πλουσιόπαιδο, που τα θέλει όλα"

Άφησα προς το μέρος της το φλιτζάνι με το τσάι και κοίταξα το τζάκι.

-"Και το καλύτερο; Θα έρθει για 'επίσκεψη' " έκανε μια γκριμάτσα και ήπιε από το τσάι της

-"Θα τα πάτε μια χαρά. Πρόσεχε μην πλακωθούν μεταξύ τους"

-"Γι'αυτό θα είμαστε εκεί, να τους χωρίσουμε " μου είπε και πνίγηκα

-"Θα είμαι και εγώ εκεί; Τί θα κάνω;"

-"Είσαι φίλη μου, μέσα σε 24 μέρες δουλειάς έχεις βοηθήσει πολύ και ο Ίαν φαίνεται να σε συμπαθεί." έπιασε τα χέρια μου και μου χαμογέλασε "γελάει και δεν είναι μουτρωμένος"

Χαμογέλασα.

-"Καλά...κέρδισες " της απάντησα και γέλασε

-"Πάντα κερδίζω " μου έκλεισε το μάτι και κοίταξε μουτρωμένη το πάτωμα "προβλέπεται μεγάληη βδομάδα"

••••••••••

Οι δυό μέρες είχαν περάσει σαν λίγες μονάχα ώρες.

Είχαμε περάσει καλά, βγαίνοντας έξω, πηγαίνοντας για ψώνια και μιλώντας για τις αποτυχημένες σχέσεις μας.

Στην εταιρεία, τρέχαμε σαν τα σκυλιά.

Σήμερα ήταν η μέρα, που ο ξάδερφος της Δήμητρας θα ερχόταν για επίσκεψη.

Κοιτούσα το ρολόι ξανά και ξανά.

-"Τόσο πολυ ανυπομονείς να τον γνωρίσεις;" άκουσα την αντρική φωνή του Ίαν να μου λέει

-"Όχι. Άκουσα τα χειρότερα. Απλά θέλω να δώ τι άτομο είναι"

-"Να υποθέσω πως η Δήμητρα σου έχει μιλήσει "