Zawgyi
'ေဆး႐ုံအုပ္ ေဆး႐ုံအုပ္ လူနာ Lan FengFeng ေဆး႐ုံဆင္းေတာ့မယ္တဲ့'
ေဆးအဝယ္တင္ဒါစာရင္းစစ္ေနစဥ္မွာပင္ အေမာတေကာလာေျပာတဲ့ ဆရာဝန္ေလးေၾကာင့္ အလန္႔တၾကားမတ္တပ္ထရပ္မိသည္။
'ဘာ ဘယ္သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔လဲ သူဆင္းလို႔မရေသးဘူးေလ'
ဆရာဝန္ေလးချမာ အခန္းတံခါးကိုအသာမွီလို႔ အေမာပင္မေျဖအား အလ်င္အျမန္ပင္စကားကိုဆက္ရသည္ အေရးေပၚအေျခအေနကိုး...
'လူနာရဲ႕အုပ္ထိန္းသူေရာက္ေနတယ္ သူ႔ရဲ႕ alpha ေလ အဲ့တာ-'
စကားကိုၿပီးေအာင္ပင္ နားမေထာင္အား
တာဝန္က်ဆရာဝန္ငယ္ကိုတြန္းတိုက္လို႔ လူနာ FengFeng ရွိရာ အ႐ိုးအေၾကာကုသေဆာင္သို႔ အေျပးအလႊားလွမ္းရသည္။
'ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ Lan မိန္းကေလး ျပန္လို႔မရေသးဘူးေလ စစ္ေဆးစရာ ကုသစရာေတြမွမၿပီးေသးပဲ'
Lan FengFeng က ေက်ာက္ပတ္တီးစီးထားတဲ့ လက္တစ္ဖက္ကိုအသာပိုက္လို႔ ေခါင္းသာတြင္တြင္ငံု႔လို႔ေနတယ္။
'ဘာကုစရာက်န္ေသးလို႔လဲ ပတ္တီးစီးၿပီးၿပီ ဓာတ္မွန္႐ိုက္ၿပီးၿပီပဲ ေသာက္စရာေဆးေပးလိုက္ အိမ္မွာေသာက္ခိုင္းလိုက္မယ္ တစ္ရက္ေနတာေတာင္လြန္လွၿပီ ခင္ဗ်ားတို႔ေဆး႐ုံကအလကားတက္လို႔ရတာမွမဟုတ္ပဲ'
အေနာက္ကၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံမာမာေၾကာင့္ မသိလိုက္ခင္မွာပဲ ေက်ာကိုမတ္လို႔ေခါင္းကိုေမာ့ထားလိုက္မိသည္။
'လူႀကီးမင္းက Lan FengFeng လူနာရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူလား'
ေဒါင္ေကာင္းေကာင္း ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးက ဖိနပ္ကိုတမင္အသံထြက္ေအာင္ ၾကမ္းျပင္နဲ႔ပြတ္တိုက္ေလွ်ာက္ရင္း သူ႔အေရွ႕မွာလာရပ္တယ္။
ေပါ့ပ်က္ပ်က္ မထီမဲ့ျမင္ျပံဳးပံုက သူ႔ရဲ႕ရင္ထဲက ပူပန္မႈကိုေလာင္စာေလာင္းေနသလိုပင္
'ဟုတ္တယ္ ငါသူ႔ alpha ပဲ ဘာျဖစ္ခ်င္လို႔လဲ'
မျပံဳးခ်င္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြကို အတင္းဆြဲကာျပံဳးလိုက္ရင္း ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္တယ္။
