NEFESİNİ BIRAKMA

Bölüm 34

Eve vardıklarında ilk iş Onur Umay'ı sorguya çekti. Umay ona her şeyi detaylarıyla anlattı.

"Abim sana bişey sorucam. Umut'la aranızda ciddi bir şeyler var mı?"

Onur bunu sağır sultan duydu artık sen hala uyu.

"Abi biz seviyoruz birbirimizi."

"Hayır onu sormuyorum. Bak biz seni sözlediğimiz gece Oğuz denen lavuğun evinden aldık sen onu da seviyordun. Yani ilişkiniz ciddi mi diyorum. Yarın bigün olmadık sebepten ayrılırsınız falan. Ban sevdiğim arkadaşlarımdan birini dövdürme. Suç sende de olsa onu döverim abim."

Umay gülümsedi. "Ben sana başka bir konuda danışmak istiyorum. Günsur Holding'le alakalı."

Umay planını ayrıntılı olarak anlattı ve Onur'dan cevap bekliyordu.

"Abicim Bilal Günsur bunu hayatta kabul etmez. Benden söylemesi. Ters konuşur senle. Sonra onun da gırtlağını sıkarım."

"Ben o ihtiyarın patronuyum farkında mısın? Mecbur kabul etmeye. Ben sadece gücümün yetmediği yerde Bizim şirketin kaynaklarını kullanmak için izin istiyorum. Tabi karşılığını vererek."

"Valla bizim işimize gelir. Sıcak paraya hayır demem. Son bir aydır denk bütçe kullanıyoruz. Yeni iş alamaz olduk. Bir de bunun için Oğuz'la görüşmen gerekecek. Umut ne diyor buna?"

"Profesyonel iş hayatında bu gibi kıskançlıklara yer yok. Katlanmak zorunda. Zaten Günsur Holding'in iletişim faaliyetlerini yürütecek adama ihtiyacım var. Ona uygun bi pozisyon düşünüyorum."

"Bu iyi bir fikir. Hem bi işle meşgul olur. Bütün gün seninle alakalı kafayı yiyip duruyordur. Takıntılı piç."

"Abi öyle denir mi ne ayıp." Umay gülümsedi.

"Onu bunu bırak şimdi. Madem ilişkiniz var ki eşi yeni vefat etmiş biri olduğun için inan ki bunu tasvip etmiyorum ama Umut'un başka yerde yaşaması lazım. Uygun kaçmaz bu şekilde. Hatta bizim de artık evimize gitmemiz lazım. Ortalık durulmuşken hazır. Elif seninle kalır yine eskisi gibi. Biraz da bizde tabi."

"Yani nasıl uygun görürsen. En iyisi bu olur sanırım" Neden herkes onun Umut'la olan ilişkisine takılıp kalmıştı. Bu durum sinirlerini bozuyordu.

"Vay be. Resmen iş konuştuk az önce. Küçük kardeşime bak sen benim" Eliyle Umay'ın saçlarını karıştırdı."

"Abi yapmaaa."

"Ben uyumaya gidiyorum. Umut'la yan yana görmeyeyim sizi gebertirim bak."

Umay kalkıp Umut'un odasına girdi. "Uyumadığını biliyorum numara yapma. Benimle konuşmak istemiyorsan daha iyi numara yapmalısın."

Umut'un yanına uzandı. Ama Umut hala sessizdi. Umay şansını bir daha denedi. "Bu günü konuşmak ister misin?"

Umut biraz kıpırdadı."Konuşacak bir şey yok. Sadece bana sarılmanı isterdim şu an o kadar Çünkü seni özledim."

Umay yavaşca Umut'a sokularak yüzünü yüzüne yaklaştırdı. Umut'un çenesini tuttu. Tam onu öpecekken bu gün Mete'yle bu şekilde oldukları an gözünde belirdi. Sonra onun özür dileyerek Elif konusundaki itirafını hatırladı. Ve yüzünün kızarmasını. O an bi anlam verememişti bunlara.

Birden yatakta doğruldu. Şaşkınlığı bi süre üzerinden atamadı. Yok artık dedi içinden. Kafan fazla dolu kızım düşündüğün şeye bak gibi kelimeleri de ardından ekledi. "Bi sorun mu var Umay?" Umut'ta doğruldu.

Umay ona sarıldı." Ben de seni özledim. Ama abim dedi ki Umut'un ayrı eve çıkması lazım. Madem ilişkiniz var aynı çatı altında olmaz. Zaten ben de karımı alıp gidicem. Her şey eskisi gibi olacak."