The Deadly Obsession Of LEI [Under Editing]

Chapter Three

Nagsimula na ang klase at kailangan na naming maghiwalay ni Mika dahil hindi kami magkaklase pagdating ng Statistics subject. Habang naglalakad, iniisip ko kung bakit palagi akong tinititigan ng damuhong yon.

"Hanep sa titig 'tong Leito na'to ah? Akala ata magugustuhan ko siya, psh!" Mahinang maktol ko at umirap sa ere.

Siya lang naman po kase yung nakatitig sa akin back there sa canteen! At nung nagkatinginan kami, ngumisi pa! Tinde!

"FYI, he's not that handsome at all. Maybe he thought that I'm easy to get and that's why he likes me. Aarrghh bwisit na lalaking yon!"

Masyadong magulo ang isip ko na tipong hindi ko napansin na mabilis na pala ang paglakad ko. At nangyari nga ang 'di ko inaasahan.

May nakabungguan ako.

"AY SORRY!" I said hysterically. Tumapon kasi sa sahig yung isang ice cream sundae. At napaupo naman ako kaya tumayo ako ng mabilis.

"Watch your steps, young lady," a deep voice said making me turn my head up to look at him.

"L-Leito?!" Ohmygosh!

"Don't worry. I can buy a new one," sabi nya at naglakad pabalik sa canteen. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.

"Jusko po! Natameme ako bigla..." Saka ako bumalik sa paglalakad.

But then I'm surprised to see LEITO sitting quietly beside my chair when I got there!

He's fast! Akala ko ba babalik siya? So lumipad siya ganon?

Tulala akong pumunta sa upuan ko at naghintay sa aming guro. At 'di ko maiwasang hindi mapatingin sa katabi ko.

Pati ba naman sa subject na ito magkatabi parin kami?! At paano siya nakapunta dito ng ganung kabilis?!

Many hours passed and it's our last subject and my favorite!

ART CLASS!

"GOOD MORNING CLASS!" Bati ni Ma'am Sydney at nakangiting inilapag ang laptop nya sa teacher's desk.

Bumati rin kami syempre.

"Dahil busy kami ngayong mga teachers, ang individual na project niyo sana ay gagawin kona lang na partners," at naghiyawan naman ang ibang mga estudyante sa inis.

"Ma'am! 'Bat partners pa? 'Di ba pwedeng by group na lang?" Protesta ng isa. I rolled my eyes mentally.

Apaka aarte.

"No. Dahil mas exciting itong project nyo."

"Ano yun mam!"

"Yiee si mam may pasurprise!"

Tumawa si Ma'am Sydney saglit saka nagpatuloy.

"Ganito ang gagawin nyo. Imbes na self-portrait, ka-partner nyo ang ipoportrait nyo. At ang ka-partner niyo ay ang katabi niyo para wala nang bias."

Ang masaya kong mukha ay napalitan ng lukot. Wut?!

K-K-Ka-Katabi?!

"And I expect that your works are great enough to impress me. Be like Yana Queza! She can draw everything! Samantalang kayo, na-stuck sa stickman!"

Nagtawanan ang mga tao dahil sa papuri at insulto ni Ma'am. Nahiya naman ako ng kaunti kaya pilit akong ngumiti.

"Ms. Queza?"

"Yes, Ma'am?"
I raised my hand so she can see me.

Ma'am Sydney is my favorite teacher in Art Class and also in school. She's so small but kind, mostly to me, because she said that she always admires my works. Even if it's portraiting, painting, and even just sketching.

"There's an art division competition and I would like to recommend you to compete there. You're one of the top artists in our school, honey."

I can see that she wants to persuade me. But it's worth it.

"Don't worry Ma'am. I'm in."

"YEEEEESSSSSSSSSS! GO YANA!"

"WOOOOHHHH GO IDOL!"

"KLASMEYT KO YAN!"

Samu't-saring papuri ang namuo sa loob ng room at ngumiti naman ng todo si Ma'am.

Na sa sobrang pagka-distracted ko sa ingay, hindi ko napansin na may nawawala na pala akong gamit.