The Deadly Obsession Of LEI [Under Editing]

Chapter Eight

I hurriedly went back to where I left Mika with our belongings. My mind's confused right now and all I want to is to go home.

"Mika!" Hingal na tawag ko sa kaniya pagbalik ko. Pasaldak akong umupo sa bench habang hinahabol ang hininga ko.

"Ano ka, nagmovie marathon? Ba't ba hingal na hingal ka?" I sighed heavily.

"Nah. I'm just trying to figure out how will I portrait Leito's goddamn face," mahinang sabi ko habang nakatingin sa kawalan.

Pano nga kase?

Dalawang Leito ba naman yung nakita ko!

Mabilis na tumili ang bugak ng marinig ang sinabi ko. Pinagtinginan tuloy kami ng mga tao.

"Bibig mo naman, Mika! Mahiya ka nga!" sita ko dito pero ang bugak, tumawa pa.

"Eh ba't kasi idodrawing mo siya? Yiee! Alam mo namang 'yang mga yan ang uso ngayon para manligaw di'ba?"

Sinamaan ko ito ng tingin. Sabi ko na nga ba eh, mag-iisip ito ng kung anu-ano.

"Tangek! Pa-project 'yon ni Ma'am Sydney. Eh kung sino daw yung katabi, yun daw iportrait mo," walang ganang paliwanag ko para naman maliwanagan siya.

Pero mukhang mali ata.

"Iiieeeekkkkk!!!!! Magkatabi kayo?! Partner pa! Mygad ha!"

Oh Fuck.

I just shake my head and decided to stand up. I took all of my shopping bags and started to walk.

"Oi intay! Grabe ito oh, di mabiro!" Atsaka kami sabay na tumawa.

Pag-uwi, mabilis kong isinalansan ang mga pinamili ko saka dumiretso sa art studio ko.
Excited akong pumwesto dahil brand new na naman ang mga gamit ko.

Kung ano-ano kase dinodrawing ko eh.

Inihanda ko ang mga gagamitin ko atsaka nag-isip kung paano ko iguguhit ang pagmumukha nung lalaking iyon.

Come to think of it, anong kulay ng buhok ang gagawin ko? White or black?

Pero ang sabi nung lalaki kanina, hindi naman daw siya si Leito?

Pero ba't talaga kasi magkamukha sila?!

Kaya ang ending, ginawa ko nalang din na itim ang buhok niya. Total medium ko naman ang black and white portrait.

Pinag-isipan ko kasing mabuti ito kanina. Think of it, ang tunay na Leito ay may itim na buhok at katabi ko sa school. Since iyon ang last na nakita ko, doon ko nalang ibinase.

Malay natin nagpakulay siya ng buhok di'ba? Tapos dapat surprise iyon pagpasok ng school, but since nagkita kami, nagpanggap siya na hindi siya si Leito.

At iyon nga ang ginawa kong dahilan ng sa gayon ay matahimik na itong utak ko.

"HAAAAAAAAAYYYY!" Malakas na sigaw ko atsaka nag-inat ng kamay.

"Sa wakas natapos rin."

"Natapos ang ano?"

Mabilis akong napapitlag sa upuan ko ng may bumulong sa tenga ko. Hinarap ko ang punyetang salarin.

"WHAT THE HE—" biglang tumigil ang paghinga ko at napatayo ako ng tuwid ng makita ko kung sino ito.

He just stared at me deeply causing me to feel uncomfortable. I fake a cough.

"Uhmm... What're you doing here?" Tanong ko habang humahakbang palayo.

Nakita niya siguro na umuusod ako palayo sa kaniya kaya humakbang din ito palapit.

I can sense that he smirk at me even though he's wearing his mask. This time, nakapa ko na ang dingding kaya kinain ako ng kaba.

Oh Mary, help me! This stalker is bugging me again.

At ngayo'y magkatapat na ang mga mukha namin. And I'm unlucky because the shine of the moon only strikes at me, not onto his face.

Huminga ito ng malalim.

"Darling~ I want to kiss you right now."

Fuck.