The Deadly Obsession Of LEI [Under Editing]

Chapter Four

"Andito lang yun eh!" Sigaw ko at ibinuhos lahat ng laman ng bag ko.

"Kung andiyan yun edi sana nakita na natin! Baka naiwan mo kung saan?" Paliwanag ni Mika habang tumutulong na rin sa paghahanap.

"I swear nasa bag ko lang. Maybe someone stealed it?"

Aaarghhh I can't believe I lost it! It's so important to me! Dapat pala iniwan kona lang sa bahay!

Hapon na nang masilip ko ang bintana dito sa loob ng room. Kaming dalawa nalang ni Mikka ang andito sa building na ito dahil may importante akong hinahanap.

"Tsaka ano ba yung hinahanap mo? Baka naman pupwedeng pabayaan nalang nat—"

"NO! Kwintas iyon ng mother ko at ibinigay sa'kin bago siya mamatay. Nandoon yung picture naming dalawa and I have to find it right now!" Sigaw ko na nakapag-patigil sa kanya.

I hate it when my most important things went missing! Lalo pa kung galing ito sa yumao kong ina.

"S-Sorry na, sige tutulong na ulit ako sa paghahanap, okie? Please don't cry," saka niya hinagod ang likod ko, to comfort me. I didn't realize that she's right and I'm crying.

Inabot na kami ng gabi sa paghahanap at naabutan pa kami ni Manong Guard sa loob kaya bagsak ang balikat kong lumabas ng school. Gusto ko naman na magpahinga na lang kaya pinauna ko nang pauwiin si Mika.

"Sige, Yana! Next time na lang yung pagshopping natin ha? Mag-ingat ka. Text me if nakauwi kana," saka niya ako niyakap. Ngumiti naman ako para ipakita sa kaniyang maayos lang ako at sa kami naghiwalay ng daan.

Sa kabilang kalsada pa ang kanila kaya mag-isa lang akong uuwi ngayon. Nasira pa naman ang makina ng kotse namin kanina at nasa work naman si Dad that's why...

*phewiiit*

Nagtaka ako ng may pumito sa likuran ko. Lumingon ako kung may tao pero wala naman akong makita. Napatalon naman ako sa gulat ng biglang mag-ingay ang cellphone ko. Pagtingin ko ay may tumatawag lang pala.

"Si stranger danger to ah? Woah he's calling me right now?" Pagtataka ko saka sinagot ang tawag.

[Yana...]

Hindi ako mapakali sa tuwing maririnig ko kung paano niya banggitin ang pangalan ko. I gulp a couple of times before I answered.

"Y-Yes?" Crap! I stuttered!

[Run, darling~ You're in danger right now.]

Huh? Eh siya nga yung delikado dito eh!

"Are you kidding me? I can take care of myself," I said confidently but I just heard him chuckle.

[If you say so...] Then he ended the call.

"What the heck?! How dare him hang up on me!" Gigil na sabi ko saka nagpatuloy sa paglalakad.

Nakakailang hakbang pa lang ako ng marinig ko na naman yung pagpito ng kung sino man.

Tae may manyakis pa ata sa likuran ko!

As I turn around to meet the  who the heck was whistling at me earlier, a bunch of black men surprise me while holding some knives.

Oh, c'mon! Gusto ko nang kumain at matulog eh!

"No choice, but I have to take you all down," bulong ko at saka ibinaba ang bag ko.