Chapter 8

1K 24 1
                                    

Red's POV

     Ano nang gagawin ko dito sa babaeng to? Napakapasaway naman kasi. I already warned her but she didn't listen to me!

Haysss.

I remembered what happened earlier in the bar. It was just an accident. Nothing more, nothing less.

We're heading home now. It's already two in the morning and I think my brothers are already sleeping. Perfect. Because I don't want them to see me. Ang alam nila ay natutulog na ako.

Nakarating na kami sa Mansion at pinarada ko lang yung sasakyan. Queenzelliza is already sleeping so I don't have a choice but to carry her. We enter to the main door and then I bring her to her room. She's still sleeping. How many shot did this woman drink to make her drunk like this?

"Dito ka lang. Kukuha lang ako ng mapunas sayo." And I didn't receive an answer. Bumaba ako at pumuntang kusina para kumuha ng bimpo at tubig. Agad ko naman iyong dinala sa kwarto ni Queenzelliza. Mahimbing parin ang tulog niya. Umupo ako sa may tabi niya at naingat siyang pinunasan.

Should i take off her dress? Ayshhh! Nevermind! I might see her naked body and I can't promise that i'm not gonna do anything. Nang matapos ko siyang punasan ay agad akong lumabas ng kwarto niya.

"Natapos din! Makakatulog narin ako sa wakas!" Nagtungo ako sa kwarto ko at pagod na humiga sa kama ko.

Haysss!! Ano nanaman kayang mangyayari pag-gising ko? Sana naman at tahimik lang. But the fact that we are here in Starklon Mansion because of that brat woman, i don't think we will have a peaceful day.

-----

Lauren's POV

Nagising ako sa pakiramdam na parang binibiyak ang ulo ko. Sobra itong sakit. Haysss!!! Napadami nga siguro ako ng inom kaya ganito kagrabe ang hangover ko.

Bumangon ako ng hawak-hawak parin ang masakit kong ulo. But my eyes got widened in so much shock when I saw my room.

"Wait! Why I am here in my room? What happened last night? Buti nakauwi pa ko?" Inalala ko kung pano ako nakauwi. Napabalikwas ako ng tayo nang maalala ang nangyari kagabi.

Nasapo ko ang muka ko at hinila ang buhok sa naalala.

"Did I kiss Red?" I asked myself. "Holly fuck!" Napaupo ako sa kama ko. Lumong-lumo ako. "It was just an accident, right? If i'm not drunk, i'm pretty sure I wouldn't do that. Saka natulak lang naman ako kaya nangyari yon e." Pangungumbinsi ko sa sarili ko. Gusto ko ng lumabas ng kwaro pero wala akong mukang maihaharap kay Red! I just accidentally kissed Red, for pete sake! I feel so embarrassed! But i can't be here forever. I need to eat. I'm so hungry and I know na hindi naman nila ako madadalhan ng pagkain dito because they don't know how to cook!

"What should i do?" I asked my self. I'm thinking for another way.

Aha! Nakaisip na ako. Tawagan ko nalang si manang at magpasuyo ng pagkain. Tama!

I immediately look for my phone and i saw it inside of my bag that is on the floor. Kinuha ko ang phone ko at agad na tinawagan si manang. Seconds later and manang answered the call.

"Manang!"

"Iha! Napatawag ka? May kailangan ka ba?" Tanong ni manang sa akin.

"Ahm...manang are you busy?" I asked.

"Hindi naman gaano iha. Nag-iigib lang ako ng tubig dito sa may poso. Bakit iha?" Nanlaki ang mata ko. Poso? We don't have poso!

"Manang where are you? Bakit nagiigib ka sa poso? May tubig naman tayo?" Nagtataka kong tanong kay manang.

"Iha? Hindi pa ba sinasabi sayo ng mga binata jaan? Nagbakasyon na muna ako. Utos iyon ng Daddy mo." Sabi ni manang na ikinagulat ko.

"What? B-but why?" I asked manang.

"Ang sabi ng daddy mo gusto ka daw niyang matuto ng leksyon." Narinig kong nagbuntong-hininga si manang. "Magpakabait ka nalang muna iha. Magiging maayos din ang lahat. Makakabalik na rin ako jan at magkakasama narin kayo ng magulang mo. Basta lagi ka lang magiingat jaan ha. Alagaan mo ang sarili mo. Mahal na mahal kita iha." I wiped my tears in my cheeks. Manang is with me since birth. She is like my second mother. She always care about me and i'm glad i have manang in my life.

"Yes manang. I'll take care of my self. Ikaw din po. I love you too manang." Naiiyak na sabi ko saka ko pinatay ang tawag.

Daddy is so selfish! He knew that manang is my only kakampi so he take her away from me! I'm gonna miss manang. Now, I don't have a choice. Kelangan ko talaga lumabas.

Dumeretso muna ako ng bathroom para maligo. Nang matapos ay nagsuot lang nang pambahay na damit, short and oversized shirt. Pinatuyo ko lang ang buhok ko at itinali ito ng messy bun. Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko at lumabas na.  Bumaba ako sa hagdan at rinig ko agad ang ingay ng mga kulugo.

Nakaramdam ako ng kaba sa pag-iisip na nandun si Red. But I need to eat so i don't have a choice. Nang tuluyan na akong nakababa lahat sila ay natigil sa pag iingay at napatingin sa akin. They looked at me from head to toe.

"What? Is there something wrong?" I asked them.

"Hey, Lauren! You look pretty different today." Yel said. Napakunot naman ang noo ko. Different?

"Different? What different?" I asked again.

"Ahm...you actually wearing a short and a oversized shirt with a messy bun hair? It's so new." Kumento naman ni Green. Bahagya akong natawa.

"This is not new. Nagsusuot talaga ako ng ganto!" I laughed so hard because of their face. They're so weird! "Get used to it. So...ano gusto niyong ulam for luch?" I asked them making them shocked.

Magiging mabait muna ako sa kanila ngayon. I'll do my best na pakisamahan ang mga kulugo na to. I just wish na hindi ako mahirapan.

"Holly fucking cow! Your not Iza! Where is Iza? Ibalik mo siya? Saan mo siya dinala??" Sabi ni Brown dahilan para mapahagalpak ako kakatawa.

"I'm trying my best na pakisamahan kayo because only us are in here in the mansion. And I'm asking if what do you want for lunch because i know that all of you haven't eaten yet. Hindi naman kase kayo marunong magluto kaya ako talaga ang magluluto." Mahabang litanya ko sa kanila.

"Wow!" Di makapaniwalang sabi ni Vio. Napangisi ako.

"Oh ano bang ulam ang gusto niyo?" Tanong kong muli.

"Ahm...can you make monggo? I've heard that it's delicious." Blue asked with a hessitation.

"Monggo? Are you sure? It's mung beans? Do you eat mung beans?" I asked him.

"Fuck! No way!" Blue said while doing a vomiting face. I chuckled.

"Just cook adobo or tinola." Agad namang bumilis ang tibok ng puso ko sa di ko malamang kadahilanan ng magsalita si Red. Napatingin ako sa kanya at nakatingin din siya sakin. Para akong hini-hypnotize sa tingin niya. So i forced my self to look away.

"Yeah! Adobo or tinola nalang." Sang-ayos naman ni Blue.

"Sige. Magluluto nalang ako ng tinola at adobo. Dito nalang kayo at tatawagin ko nalang kapag kakain na." Sabi ko. Nagsitanguan naman ang mga kulugo. I was about to go to the kitchen when I remembered  something.

"Oh! By the way Red, sorry about last night. It was just an accident even though it's first kiss." I said and then immediately go the kitchen. I leave them being shocked. I smirk. I want them to tease Red.

I don't know why but thinking that Red is being annoyed or angry is so fucking cute! Wait, what? What the fuck, Lauren? What are you talking about? Red is cute? The fuck?

-----

Vote po! Love lots ❤️😘

Living with Six Hot ManiacTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon