23ο κεφάλαιο

273 19 2
                                    


Νεφέλης POV

Κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού και σκέφτομαι. Σαν σήμερα είναι τα γέννεθλια του αδερφού μου. Ξεφυσάω. Μου έλειπε ούτος ή άλλος από τότε που είχε εξαφανιστεί από το σπίτι μα τώρα ειδικά που ξέρω ότι είναι νεκρός μου λείπει ακόμα παραπάνω γιατί σημαίνει πως δεν θα τον ξαναδώ ποτέ. Τουλάχιστον πριν είχα και μια ελπίδα...
Τις σκέψεις μου διακόπτει ο Αλεξ ο οποίος έρχεται και κάθεται δίπλα μου.

Α: Τι έχεις; σκεπτική σε βλέπω. Λέει με ανησυχία.
Ν: Μην ανησυχείς. Μια χαρά είμαι.
Α: Αφού δεν είσαι και το βλέπω. Άμα δεν θες να μου πεις οκευ αλλά μην με κοροϊδεύεις και μέσα στα μούτρα μου εντάξει; λέει ήρεμα και με ειλικρίνεια.
Ν: Ναι συγγνώμη.
Α: Μην απολογείσαι καταλαβαίνω. Λέει και μου χαμογελάει.
Ν: Απλώς. Σαν σήμερα. Ο αδερφός μου θα γινόταν 21.

Λέω και η διάθεση μου έχει πέσει στα πατώματα.

Α: Ξέρω πως είναι. Σε καταλαβαίνω. Μου λέει παρηγοριτικά.
Ν: Πάω να κάνω ένα μπάνιο.

Του λέω και σηκώνομαι από τον καναπέ.

Γνέφει και προχωράω προς το δωμάτιο.
Παίρνω τα απαραίτητα και μπαίνω στο μπάνιο. Ανοίγω το ζεστό νερό και το αφήνω να τρέξει. Γδύνομαι και μπαίνω στην μπανιέρα. Το καυτό νερό κυλάει στο δέρμα μου. Με χαλαρώνει τόσο πολύ. Το μυαλό μου αδειάζει από τις σκέψεις που με βασανίζουν και κλείνω τα μάτια μου.
Μετά από λίγο βάζω σαμπουάν στα χέρια μου και αρχίζω να πλένω τα μαλλιά μου.
Ξαφνικά νιώθω δύο χέρια να με αγγίζουν απαλά στην πλάτη και γυρνάω απότομα. Είναι ο Αλεξ. Πότε μπήκε ούτε που το κατάλαβα. Είχα χαθεί στην άβυσσο της ηρεμίας. Με το που τον αντικρίζω τσιρίζω.

Ν: Πας καλά τι κάνεις εδώ?!

Λέω καθώς προσπαθώ να καλύψω τον εαυτό μου με τα χέρια μου.

Α: Μωρό μου δεν χρειάζεται να κρύβεσαι από μένα. Έχω δει όλα τα κρυφά σου σημεία.

Λέει καθώς μου αφαιρεί τα χέρια από το στήθος μου.
Με πλησιάζει και με φιλάει γλυκά στα χείλη καθώς το νερό πέφτει απαλά πάνω μας.
Αυτή την στιγμή έχω αφεθεί σε εκείνον. Καθώς με φιλάει τα χέρια του βρίσκονται στην πλάτη μου χαϊδεύοντας με.
Είναι πολύ τρυφερός. Η καρδιά μου χτυπάει με έντονους και γρήγορους ρυθμούς. Νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα και στο στομάχι μου νιώθω κάτι σαν σφίξιμο.
Ξεκολλάμε τα χείλια μας για να πάρουμε ανάσες και κοιταζόμαστε βαθιά στα μάτια.

Ν: Άλεξ..
Α: Ξέρω μωρό μου. Λέει και μου χαϊδεύει το μάγουλο.
Ν: Όχι. Πρέπει να στο πω. Αλλιώς δεν θα το συνειδητοποιήσω μέσα μου.
Α: Μπορείς να μου πεις ότι θες. Λέει και μου χαμογελάει.
Ν: Νομίζω έχω αρχίσει να έχω αισθήματα για σένα...

Λέω και κοιτάω κάτω. Μπορεί να έκανα και λάθος που του το είπα μα δεν μπορώ να συνεχίσω να αγνοώ τα σημάδια. Τον θέλω. Και όχι μόνο σαν φίλο.

Α: Δεν μπορεις να φανταστείς ποσο καιρό περίμενα να το ακούσω αυτό.

Λέει και πιάνει τα χέρια μου και τα φιλάει.

Είναι βουρκωμένος. Δεν το πιστεύω πως έχω τόσο μεγάλη επιρροή πάνω του.
Του χαμογελάω γλυκά και του δίνω ένα φιλί στο μάγουλο.
Μετα απο τόση ώρα που βρισκόμαστε στην μπανιέρα με το νερό να τρέχει η μπανιέρα έχει γεμίσει με νερό. Οπότε αποφασίζουμε να κάτσουμε στον πυθμένα. Με γυρίζει ώστε να τον κοιτάω και με σφίγγει στην αγκαλιά του. Μου φιλάει απαλά τον λαιμό και με τα χέρια του παίζει με τα μαλλιά μου. Αυτή την στιγμή νιώθω ευτυχισμένη. Ναι με αυτή την πολύ απλή στιγμή. Δίχως υπερβολικά πράγματα. Στις απλές στιγμές βρίσκεται η αληθινή ευτυχία και αυτή την στιγμή μπορώ με σιγουριά να πω πως είμαι χαρούμενη.
Βγάζει το κεφάλι του από τον λαιμό μου ώστε να με κοιτάζει.

Α: Τώρα...είσαι έτοιμη να είμαστε μαζί;
Ν: Ναι Άλεξ. Είμαι.

Του λέω και τον φιλάω με πάθος. Ανταποδίδει και εκείνος και μέσα στο φιλί μας τον νιώθω να χαμογελάει.
Τα χέρια μου βρίσκονται στους κοιλιακούς του και κατεβαίνουν όλο και πιο χαμηλά μα με σταματάει.

Α: Όχι. Δεν θέλω να κάνουμε τίποτα παραπάνω αυτή την στιγμή. Το μόνο που θέλω είναι να σε έχω στην αγκαλιά μου.

Νιώθω να βουρκώνω. Η καρδιά μου πάει να σπάσει. Νιώθω τόσα πολλά αυτή την στιγμή που δεν μπορώ να τα περιγράψω με λέξεις.
Κάθομαι στην αγκαλιά του και κλείνω τα μάτια μου. Με φιλάει στο μέτωπο και χαλαρώνω. Νιώθω ασφάλεια.

○○○○○○○○○○○○○○○●●●●●●●●●●●●●●
Επιτέλους η Νεφέλη και ο Άλεξ είναι official μαζί 🥰. Η Νεφέλη παραδέχτηκε στον εαυτό της τα συναισθήματα της για εκείνον και όλα δείχνουν να κυλάνε υπέροχα. Ή μήπως όχι;😶🌹

Δεν είμαι παράξενη....απλά ξεχωριστή.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora