THIRD PERSON'S POV:
"There she is." bulong niya sa kaniyang sarili.
Mag l-limang oras na siyang naka bagot na bagot na naka upo sa kanyang kotse habang naghihintay sa babaeng kanyang tinatanaw ngayon.
It's the perfect time.
Ito na yung oras na hinihintay niya.
But.
"Who's that guy?" tanong niya na animo'y may kausap.
Alam niyang hindi siya pwedeng lumapit sa babaeng iyon hanggat may kasama ito.
Hindi pwedeng malaman ng iba ang dapat niyang sabihin dito.
"Kailangan ko nang sabihin sakanya." bulong ulit nito sa sarili.
"But how? And when?" gulong gulo na siya.
Bilang nag ring ang cellphone niya.
"Where are you?!" pasigaw na tanong ng nasa kabilang linya.
"Wala kang pakealam." he answered without any emotion.
"You need to go back here now!" sigaw ulit nito.
"At bakit kita susundin?" Tanong niya dito with a smirking face.
"He's here! And he's looking for you! Now!" then the call ended.
Sa sobrang inis ay napasabunot na lamang siya sa sariling buhok.
"Bakit ngayon pa siya dumating?!Waaah! Damn it!" sigaw niya at muling tinignan Ang babaeng gusto niyang makausap.
She's smiling while saying goodbye to that guy in front of her.
Ito na sana. Ito na sana ang pagkakataon. Dahil natanaw niyang paalis na ang lalakeng kasama nito.
Pero kailangan niya nang umalis at bumalik.
Nakita niyang napansin siya ng babaeng kaniyang tinatanaw.
Lalapit sana ito sa kinaroroonan ng lalake ngunit biglang lumabas sa bahay ang ina nito at tinawag siya.
Hinintay niya lamang makapasok ang mga ito at agad na siyang umalis.
Pinaharurot niya ang kotse ng napakabilis.
Hindi niya pwedeng paghintayin ang kung sino mang naghahanap at naghihintay sakaniya.
After 5 mins ay nakarating na ito sa paroroonan.
Bumungad sakanya ang kausap sa cellphone kanina.
"He's in his office. He's waiting for you about an hour ago. San ka ba kasi nagpunta ha?!"
"Kanina pa pala siya naghihintay sakin tapos ngayon-ngayon mo lang ako tinawagan?! at wala kang pakialam kung saan ako pumunta. It's none of your business." He answered.
Walang ka emo-emosiyon ang mukha niya habang naglalakad papunta sa opisina ng lalakeng naghihintay sakanya.
He opened the door without knocking.
" You're here. Nice to see you again." sabi nito with a smirking face.
Nakakatakot siyang tignan.
But he remained calm.
"Bakit ka bumalik dito agad?" tanong niya dito.
"I need to do something here." sagot nito.
YOU ARE READING
FALL INLOVE WITH MY BESTFRIEND (ON GOING)
Teen FictionHindi ko alam kung pano .....Hindi ko talaga alam ......pero nalaman ko na lang ........gusto ko na pala siya. Ahh Hindi pala gusto......mahal ko siya Hindi na bilang KAIBIGAN =_= Pano ko pipigilan? Kung ayaw kong pigilan? Tang* bako kung pipiliin...
