✓Angel By Your Side

CHAPTER 14

CHAPTER 14

JANUARY 20, 2018

KUNG maaari ay ayaw ko pang bumangon dahil pakiramdam ko ay dala-dala ko pa rin ang pagod ko mula kahapon. Katatapos lang ng exam namin kahapon para sa third quarter; tinapos namin ang sampung subjects nang isang araw.

Kahit na tinatamad akong bumangon ay pinilit ko pa rin ang aking sarili dahil may importante akong lakad ngayon. Ang lakad na ito ang matagal ko ng pinakahihintay.

Pagkatapos kong maligo at mag-ayos ay napatingin ako sa aking repleksyon sa salamin. Simple lamang ang aking suot at masaya na ako doon. Kulay itim na half pants at blouse na kulay asul.

Pagkababa ko ay nadatnan ko sa sala si Kuya Mike na tahimik at tila malulunod na sa malalim na pag-iisip kaya agad ko siyang tinabihan.

"Ang lalim yata ng iniisip mo, Kuya. May problema ba?" tanong ko kaya napatingin siya sa akin.

"Dati kasi kung may gusto akong makuhang babae, dinidiskartehan ko kaagad kaya nga ang dami kong babae," pagwawari niya, "pero ngayon kay Lana parang wala akong magawa. Parang hindi ko kayang gawin," dagdag pa niya at bahagyang napatawa.

Kung may makaiintindi man sa kaniya rito, ako iyon dahil naranasan ko na ang nasa ganiyang sitwasyon.

Tinapik ko ang kaniyang balikat, "Kuya, gaya ng sabi ko sa iyo, if it is not God's will tanggapin na lang natin. If it is God's will eh 'di mas mainam. Hayaan mong ang Diyos ang gumawa ng paraan sa inyo kung talagang siya ang para sa iyo. Basta huwag ka lang mawawalan ng pag-asa. Keep on praying and seeking His will."

"Mabuti ka pa nga kasi kahit na hindi ka na gumagawa ng mga paraan ay unti-unti mong naaabot ang gusto mo. Pinagbibigyan ka na ng kalangitan." Ginulo niya naman ang buhok ko.

"Hindi ko rin alam kung bakita nga gano'n." Napatitig ako sa kawalan habang binabanggit ang mga katagang iyon. "Ipinagdarasal ko nga na kung hindi tama ito, sana ay mawala na itong nararamdaman ko para sa kaniya," dagdag ko pa kaya niyakap niya ako.

Napangiti naman ako sa ginawa niya. Siguro ay ito pa lang ang pangalawang beses na niyakap niya ako. Ang unang beses ay noong naospital ako noong walong taong gulang pa lamang ako.

"Sana palagi ka na lang in love kay Ate Lana para sweet ka sa akin at hindi mo ako inaasar," pang-aasar ko sa kaniya kaya agad siyang humiwalay sa akin.

Pinanliitan niya ako ng tingin. "Nakuha mo pa akong asarin, ah! Oo nga pala, nasa garden si Azarel, hinihintay ka na niya doon kanina pa. Hindi mo sinabi sa aking may date pala kayo! Akala ko loyal ka kay Hezekiah!" Napatayo namana ko sa sinabi niya.

Ano naman kaya ang kailangan sa akin ni Azarel? Noong mga nakaarang araw at linggo ay hindi niya talaga ako pinapansin. Hindi pa rin malinaw sa akin ang sinabi niya sa akin noong huli kaming nagkausap.

Ngumisi nang malawak si kuya at akma akong aasarin, kaya naman agad na akong nagtungo sa garden. Pagkarating ko roon ay agad akong tumabi kay Azarel.

"Nagtatampo ka pa rin ba sa akin hanggang ngayon?" tanong ko at tinignan siya.

Hindi ko talaga mabasa ang ekspresyon na nais iparating na kaniyang mga mata. Hindi siya umimik, bagkus ay nakipagtitigan siya sa akin.

"Ano bang problema, Azarel?" tanong ko pa kaya napaiwas na siya ng tingin.

"Sorry sa lahat-lahat, Merry. Napagtanto ko na nagkamali talaga ako," saad niya pa, at wala na akong ibang narinig pa bukod sa katagang "sorry."

"Hindi ko kasi maintindihan kung bakit ka nagkagan'on at kung ano ang ibig mong sabihin sa mga sinabi mo sa akin noong huli tayong nagkausap sa school."