✓Angel By Your Side

CHAPTER 19

CHAPTER 19

APRIL 02, 2018

MAKAILANG ulit na akong pabalik-balik sa harap ng salamin upang tignan ang aking repleksyon. Para talagang may kulang, hindi ko nga lang maaalala kung ano iyon. Napatitig ako sa aking buong katawan.

"Mababaliw na yata ako!" Napasabunot na lang ako sa aking buhok at mayamaya pa ay napatingin na naman ako sa salamin.

Naging sabog tuloy ang buhok ko kaya naisipan kong magsuklay na lang. Habang nagsusuklay ako ay napatigil ako nang mapansin ko na kung ano ang kulang.

"'Yong hairpin na ibinigay sa akin ni Heze!" sigaw ko at napahawak pa sa aking buhok kung saan niya iyon ikinabit.

Isang oras ko yatang hinalughog ang buong kuwarto ko, ngunit wala talaga akong makitang asul na hairpin na kasing hugis ng feather. Nagtanung-tanong na rin ako kay Ate Weng pero wala raw siyang nakita.

Napaupo ako sa sofa at iniisip mabuti kung saan ko puwedeng mahanap iyon. Kaninang umaga ay bumuti na ang pakiramdam ko simula noong makauwi kami kahapon galing sa ospital.

Muli akong napahagikgik nang maalala ko ang eksena kahapon sa ospital kung saan kinantahan niya pa ako, tapos ay hinaplos pa niya ang aking buhok.

"Kinikilig ka na naman!" panggugulantang sa akin ni Kuya Mike na kagagaling lamang sa kanilang eskuwelahan.

Pinanliitan ko na lamang siya ng tingin habang papunta siya sa kaniyang kuwarto. Muli na naman akong napaisip kung saan ko ba mahahanap ang hairpin na iyon. Ano na lang ang sasabihin ni Heze kapag nalaman niyang nawala ko ang iniregalo niya sa akin.

"Imposible namang sa taxi na sinakyan namin kahapon iyon nahulog dahil hindi naman ako malikot. Hindi kaya sa ospital ko iyon nalaglag noong nakaratay ako sa hospital bed?" tanong ko sa aking sarili at napatango pa nang maisip kong tila may katuturan ang aking sinasabi.

"Tama! Sa ospital ko siguro iyon nalaglag!" saad ko pa at dali-daling tumakbo papunta sa kuwarto ni Kuya Mike. Kailangan kong magpasama sa kaniya dahil babalik kami sa ospital.

"Anong kailangan mo?" tanong ni Kuya Mike.

"Kuya, please, samahan mo ako sa ospital dahil nalaglag ko roon iyong hairpin na regalo sa akin ni Hezekiah," pagmamakaawa ko kay kuya at niyakap pa siya nang mahigpit na mahigpit.

Tatanggi pa sana siya ngunit kinulit ko siya nang kinulit kaya wala na siyang nagawa. Palabas na kami ng bahay nang bigla naming makasalubong si Ate Weng.

"Oh, saan kayo pupunta, Merry? Kagagaling mo pa lang sa sakit, ah," saad ni Ate Weng. Si Kuya Mike naman ay nakapamewang lang at hinihintay kung ano ang isasagot ko.

"May nawala po kasi akong importanteng bagay kaya nagpapasama ako kay Kuya para hanapin iyon. Huwag po kayong mag-alala dahil ayos na po ako," tugon ko.

Pakiramdam niya siguro ay wala na siyang magagawa pa kaya sumulyap siya sa malaking wall clock.

"Sige, basta mamayang alas sais dapat ay nandito na kayo dahil alas sais y media ay darating na sina ma'am," bilin sa amin ni Ate Weng kaya napatango kami ni kuya.

Alas kuwatro pa lang naman ng hapon, kaya may dalawang oras kami para hanapin ang hairpin. Habang nasa daan naman kami ay kuwento siya nang kuwento tungkol sa ginawa nilang dalawa kahapon ni Ate Lana.

Sabay na raw silang kumain sa isang fast food chain. Sinamahan niya rin daw siyang bumili ng mga ingredients para sa iluluto ni Ate Lana. Dahil marami raw dala si Ate Lana, sinamahan na rin siya ni kuya sa pag-uwi.

"Hayyy... sana maulit pa iyon," wika pa ni kuya habang nakapinta ang malawak na ngiti sa kaniyang labi.

"Bilisan mo na lang mag-drive kuya!"