Bugün ne olduğundan pek emin değilim. Dün kelebek kadını görmediğimi söylemiştim ancak bu sabah tuhaf bir şey oldu. Her zamanki gibi kampüse doğru ilerlerken omzuma değen bir dirsekle o tarafa döndüm.
Tıpkı ona benziyordu. Ona seslenmek istedim Tanrım, ne kadar da aptalım! Şansım varken ona seslenmem gerekirdi!
Bense donup kaldım. Muhtemelen beni farketmedi bile. Ama oydu işte. Aynı siyah kısa saçlar, aynı parlak mor gözler ve aynı gülüş. Tek eksiği kelebek tokasıydı. Saçları salıktı.
Kampüse giden yoldan sapıp eve geri döndüm. Gitsem bile eminim ki tüm gün aklımda dönüp dolaşacaktı.
Nasıl olabilir? Birinin rüyasında gördüğü kişiye rastlaması mümkün mü ki?
Eve geldiğimde ablam neden geri döndüğümü soracakken bana şaşkınlıkla bakmıştı.
"Sen iyi misin? Neden ağlıyorsun Giyuu?"
O söyleyene kadar yanağımdan süzülen göz yaşlarından haberdar bile değildim.
-
"Kusura bakma, beni duyamıyorsun bile öyle değil mi?""Öylece yanımdan geçip gitmişti."
🦋
YOU ARE READING
𝑡ℎ𝑒 𝑏𝑢𝑡𝑡𝑒𝑟𝑓𝑙𝑦 𝑙𝑎𝑑𝑦 ↬ giyushino ✓
FanfictionTomioka Giyuu, yirmi birinci yaş gününden itibaren sürekli olarak rüyalar görmeye başlar. giyuu × shinobu fandom / kimetsu no yaiba [modern AU] [tamamlandı ✔]