ALONE 💔

6 0 0
                                    

Prologue

Isa lang naman akong simpleng babae na nanggaling sa mayaman at masayang pamilya. Ngunit sa di inaasahang pagkakataon nagbago ang lahat nang mawala ang Mommy ko.

I was hurt because of my father's accusation. That I was the cause of my mom's death. Without knowing that i didn't see this coming. I was pertaining to the demon who is now manipulating my mind to turn myself from being the lovely child of the great Alexander David Villadevega. Thay one day the woman who wanted to grow up in a descent and happy life was turened into a young lady with hardened  heart and changed her life that affects her attitude in dealing with people on her surroundings.

Reminder:
The names, places, and events and also agendas of those characters in this story is not intentional. Di talaga sila nageexist friend. Wag mong ipilit. Hahahahah please support my piece. Enjoy...

_''''''''___''''''____'''''___''''___''''____'""___'''____ xxxddddd..........

Aierra's POV

Tumatakbo ang isipan sa kung saan. Di mawarian kung saan ang aking tiyak o payak na paroroonan. Di na masaya. Malungkot na. Nakakadurog ng damdamin. Tila may ibang ipinapahiwatig ang hangin.

"Oy! Ano na namang iniisip mo?... saad ng aking kaibigan na tilang di rin mawarian kung ano ang aking ginagawa.

"Aa.. aah!!! Wala may naalala lang ako!" pagpapalusot ko.

"Tara inom tayo! Sagot ko!".. saad ko kaagad

"Sure kaba? O namimiss mo na naman Mommy mo Aierra? Tell me, ano na naman nasa isip mo? Are you still blaming yourself of what happened?" sabi ni Roze Ivy.

Kahit kailan talaga. Walang mintis sa pagpapaalala sakin nang kung anong nangyari sa Mommy ko.

Sa totoo lang hirap na hirap nako. Simula nang mawala Mommy ko iniisip ko kung ano ba talagang nagawa ko at bakit palaging pinapamukha sakin nang Daddy ko na ako ang dahilan ng pagkamatay ng Mommy ko at kung bakit siya nagkasakit hanggang sa bumigay.

Unti-unting namumuo ang luha sa aking mata. Wala akong pwedeng gawin para itago ito. Ang sakit! Sa dinami dami ng pwedeng mawala Mommy ko pa. Yung kakampi ko pa!

Diko maiwasang isipin na eto na eto na talaga yung kapalaran ko ang maging mag-isa. Walang kakampi, walang pinaniniwalaan at higit sa lahat walang aasahan.

Inaya ko ulit ang aking magaling na kaibigan sa pag iinom.

"Roze Ivy!.. Tara na!" bulyaw ko sa kanya.

"Eto napo MADAM! Tatayo na! Jusko para ka namang si The Flash kung mag-aya! Gusto dali dali.." usal pa niya.

Tumayo ako at akmang lalabas ng condominium nang may narinig akong pamilyar na boses sa labas.

"Tell me! Where is she?!." bulyaw ng pamilyar na boses.

Agad agad akong tumakbo papalapit kay Roze Ivy at bumulong.

"Buddy!!! Nandiyan sila! Hinahanap nako! Paano nila nalaman ang lugar mo!" usal ko.

"Sino???" sagot ni Roze.

"Si Damagoso! Nandiyan sa labas!" sigaw ko!

"Who was that? Is this the room?" narinig kong sabi ni Damagoso.

Si Maxxe Tyler Damagoso lang naman ang naghahanap sakin. Isa siyang Boss ng isang Gang group na sikat dito sa Sta. Ana. Isa siya sa mga lalaking ayaw na ayaw ko! Bukod sa pagiging bastos hobby na ata niya ang magpacute at sundan ako sa kung saan ako magpunta!

"Tara na! Wala na tayong choice labas na!" sabi ni Roze

"Buang kaba! Kapag lumabas ako tiyak niyan makakasama natin ang feeling poging lalaking yan. At wala na tayong kawala dahil bukod sa dapat dalawa lang ang bodyguards niyan. Aba'y tatlumpu ba naman ang kasama niya para lang kapag nakita niya ako wala nakong kawala." pagpapaliwanag ko.

"Ganun ba? Anong gagawin natin?" kabadong tanong ni Roze

"Sis magdasal ka at manahimik! TAPOS!" Sigaw ko sa kanya.

Kung mamalasin ka naman talaga oh!

Diko ata mararamdamang nag iisa ako sa ngayon dahil madaming pa-EPAL sa buhay ko!

Unti-unting nawawala ang pamilyar na boses na naririnig ko kanina. Kaya inaya ko na ulit lumabas ng condo si Roze.

"Tara! Mauna ka sabihan moko kapag wala na talaga! Kung nakaalis na ang ugok na yun kasama ang mga buntot niya!" diin ko pang sinabi.

Tumayo naman siya para maunang lumabas.

Pero sa di inaasahang pagkakataon.

Boom natapos yung maliligayang araw ko.

Nakita at nahuli ako. Di naman ako makukulong.

Nagmakaawa sakin ang lalaking to na kausapin siya tungkol sa usapan naming isasali niya ako sa gang niya. Sa kadahilan na gusto niyamg ako ang unang babae ma makasali dun.

Kaya upang matapos ang usapan dahil uhae na uhaw nako kinausap ko na siya.

"Anong kailangan mo?" pambungad ko.

Halata talagang wala akong ganang kausapin siya para manawa na siya at tigilan nako.

"Tatanungin kita sa huling pagkakataon? Sasali kaba sa grupo ko o hindi?!" sabat niya.

Ang tanging naisagot ko lang ay pag-iling sa alok niya.

Ano siya sinuswerte? Ako lang babae sa grupo nila. Sana pala muse nalang inoffer niya. Hahahaha

"Di kapa aalis?! Nakakailang tanong kana! Di na magbabago ang desisyon ko." pagdidiin ko.

Nadismaya siya. Pero nag-iwan parin siya ng kataga . . .

"Di pa ako tapos sayo! Di kita susukuan kakailanganin mo din ako di man ngayon maybe in the future." seryosong sabi niya.

"We will see!" sabi ko at sabay alis na condo ni Roze dahil konting konti nalang mai-isolate nako.

Kasabay din nang paglabas nila at saka nilubayan ako.

UNknownWhere stories live. Discover now